gorący szron

wstrzymuję oddech
palce błądząc linią ramion
szyi warg
palą ogniem płatki śniegu
salwa dreszczy jak krzyk
a świat zawężony
do przestrzeni dzielącej usta
mijasz rozchylone wargi
by musnąć obojczyk
płonie we mnie cały lód
gorącym szronem błyszczą oczy
i na jedną chwilę
zamiera serce
gdy szepczesz
najdroższa