Nienasycenie
w ciche bezgwiezdne noce
zakwita we mnie samotność
choć myślami otulam się w mroku
przeszywasz na wskroś moją pustkę
kiedyś za jeden twój dotyk
tak łatwo oddałabym ciało
a ty wciąż patrzysz uparcie
a tobie wciąż jeszcze mało
kradniesz mi sny pocałunkiem
i chciałbyś na własność mieć duszę
1 February 2014, 23:05
między cieniem a cieniem
tajemnica ukryta głeboko
że nie ciało jest istotą
lecz sama istota
:)
1 February 2014, 20:21
Danielu, dziękuję, miło Cię widzieć;)
Adamie, hmm... intrygujący scenariusz... ;)
Krysiu, dziękuję i pozdrawiam również.
PrzedOstatni wpis na przekór intencjom pozostawiam bez komentarza.
Roza, dziękuję, dzięki takim opiniom jak Twoja bawię się dobrze i wciąż czuję się młodo:)
1 February 2014, 17:28
bo to z pewnością dżentelmen
i najpierw
dniem skradnie duszę
potem
nocą zamieni ją
w ciało;)) ładnie, a nawet jeszcze ładniej
;))