Trochę Dobrej Nowiny
Twoje oczy są błękitami
Wód w których wynajduje
Wody żywe codziennych nocy
Z których nurty kropla po kropli
Rzek co wpadają do siebie buduje
Twoje piersi podwójne zaproszenie
Na dotyku misterium i wilgoci ekstazę
Wzmożoną konsumpcję ciał co zespoleniem
W dobrej nowinie boskim inwentarzem
I nie gasną słońca naszych nocy
I wciąż więcej gwiazd na naszych niebach
I księżyca radosnym przyzwyczajeniem
Tu do nas zaglądać
Kulamy się tuląc pieszcząc
Jesteśmy rajem
Utraconym przez Niebiosa
Autor
297 757 wyświetleń
4773 teksty
34 obserwujących
Nikt jeszcze nie skomentował tego tekstu. Bądź pierwszy!