przychodzisz by wśród mroku
przytulić na osiem uderzeń serca

zanim w czerni przepadniesz
jak schwytana w sidła
zaciskam palce
i w panice gonię twój wzrok
w tej jednej chwili wypełnia się przyszłość
tęsknotą do kilku skradzionych sekund

wiem już na pewno
nie zdołam się wydostać jak ptak
skrzydłami trzepoczący w klatce

darem największym
w pośpiechu splecione dłonie
bo jesteśmy sobie przeznaczeni
na osiem uderzeń serca