Odchodzisz w dal, już nie ma nas!
Anielski blask rozprasza się.
Pozostał żal, pozostał ból jak głaz,
Który nasila się, który roztacza się!
Aniołem byłeś w moich snach
Życiowych i bajecznych tak.
Modela krok i oczu blask
Ja widzę wciąż – jest boski tak.
Odchodzisz w dal, już nie ma nas.
Pozostal żal i bólu smak.
Tęsknota trwa jak wielki głaz,
A świat odchodzi z Tobą wraz!
Wróć do mnie dziś i powiedz –tak.
Tęsknota smutkiem mnie otula,
Już nie spojrzysz na mnie czule!
Twych oczu blask w mym sercu tkwi,
A postać Twoja mi się śni!
Odchodzisz w dal, zabrał Cię czas.
Rozstania smak rozdzielił nas.
Ty idziesz sam jedną ze swych dróg!
Nie chciałeś rzucić świata do mych nóg!
Ty słońcem lśnisz, roztaczasz skry!
A życia smak już mnie aż mdli!
Życie bez Ciebie straciło sens!
Straciło powab swój i wdzięk!
Ty jesteś tam, ja jestem tu!
Aniele z mego jasnego snu!
Ja tęsknię tak za Tobą wciąż,
A smutek dusi mnie jak wąż!