Idziesz do mnie z daleka przez czas Przez przestrzeń, przez świat i blask. Idziesz sprężystym krokiem mi na spotkanie, Podchodzisz coraz bliżej, niech to się stanie. Idziesz ku mnie blasku i miłości krokiem. Różę czerwoną mi niesiesz w dłoniach. Patrzysz na mnie pełnym szczęścia wzrokiem, A wokół roznoszą się radości błonie. Podchodzisz bliżej, darujesz mi różę. Wszystkie znaki na niebie mi to wróżą! Następnie świat krążyć się zaczyna, Bo naszego szczęścia era się rozpoczyna. Wirują w nas iskierki szalone. Dziś w naszych oczach lśnią one. Gdy podnosisz mnie w swoich ramionach Morze za nami staje się nawet zielone. Wiruję wysoko, krążysz mną w słońcu, I nasze szczęście przyszło do nas w końcu.
Dziękuję Ci, Malusia!Cieszę się, że wiersz się podobał.Pozdrawiam Cię równie serdecznie i zyczę Tobie i sobie, żeby i nas spotkała taka miłość, jak w tym wierszu - piękna, wzniosła i wzajemna! Wierzę w to, bo każdy z nas na to zasługuje!
Cris! Dziekujé, kochana! Za to, ze zawsze do mnie przychodzisz - czytasz moje wiersz, że podobają Ci się, że czytasz je! Dziękuje Ci za wizyty i za serce!