*wg mnie

ewo
zaakceptować można to, czego nie da się zmienić
a nie to, czego zmianę uniemożliwiamy samym sobą

zmienia się wszystko, chyba że stawiamy czemuś opór
a przeciwstawiając się czemuś, przeciwstawiamy się wszystkiemu

wg dla mnie
zaakceptować lęk (strach) jako determinantę istnienia, to jak przegrać coś, o co w ogóle nie powinno się grać

pozdrawiam

Podoba się. Bardzo. Nie mam więcej uwag:)

hmm...
a jak myslisz, moze by tam mniej walczyc...

przyjrzec ( przyjrzec czy przyjzec ??) sie po prostu : CO JEST i zaakceptowac ?

irracjo:
wróg jest naszym największym sprzymierzeńcem
nie powinniśmy być ani jednym, ani drugim
jeśli jednak musimy
bądźmy obojgiem

walki ze 'strachami' (żadnej walki) nie wygrywa się pokonując przeciwnika, lecz samego siebie

tak myślę
choć nie ukrywam, że mogę się mylić
.....

leid:
walcząc przeciwko sobie lecz zapominając przytym, że o siebie, zgadzam się

nie napisałem, że "każda walka prowadzona przeciwko sobie jes waką o siebie samego" ... choć mógłbym się pokusić, ale nie wiem czy umiałbym obronić to "każda"

...
blood...:
jak się sprawdza to ok
pozdr

...
eOs:
nie myśli się źle czy dobrze
można być jedynie mniej lub bardziej rozumianym

Walka przeciwko sobie - nasuwa mi się chęć zmiany czegoś w nas dobrowolne bądź nie.

A to może ciągnąć za sznurek, a może nie tyle może... co ciągnie za sznurek walki o siebie samego.

Jeśli źle myślę, to wybacz.
Ale już teraz uprzedzam, że takie tłumaczenie myśli ma dla mnie sens. I takie zabieram.

... walka z własnymi "strachami" to tak... tylko czy powinniśmy być swymi wrogami, czy też sprzymierzeńcami?...

;-)

chyba jednak nie

bo walczac przeciwko sobie utniemy leb nie tylko hydrze