Zaciskam skrzydła z bólu
gdy ucieka ze mnie życie
ze srebrnymi kroplami duszy
odchodzi radość życia
a sztylet pod żebrami
mówi mi, że żyję.
I że nie opuści mnie aż do śmierci.

Tak łatwo jest zadawać ból.
Wyzywające spojrzenie kryje mękę.
Łzy nie lecą.
Tylko upadasz, czując pustkę w sercu
zapełnioną bólem.
Konasz, a inni tego nie widzą.
Śmierć ukryta pod męstwem.
Ziemskiego czarnego anioła.

Samotność ukoi ból.
Stróż przytuli do siebie.
Nie poddawaj się.
Przecież i tak przyjdę po ciebie.
Czekaj cierpliwie.