Pragnę się wznieść
daleko do gwiazd
Niech anioły skrzydłami
osłonią nas
I być z tobą
Tylko ty i ja
Patrzeć w twe oczy
od nowa odkrywać twój smak
I szeptać prawdę o nas
którą od dawna już znasz

Ucichło miasto
Szumią drzewa
Kołysząc się do snu
Księżyc rozświetla mrok nocy
Swą jasną poświatą
Gwiazdy mrugają do siebie
Pijane szczęściem
Zakochanych
Wpatrzonych w siebie
Siedzących na ławeczce

Ptaszek rankiem trele śpiewa
Że wiosna budzi się
I głośno ziewa

Kwiatki powystawiały
Zielone główki do słońca
Pocałunkom nie ma końca

Wietrzyk figlarz stary
Fikał koziołki w konarach drzew
Aż mu pękł w portkach szew

A mi zielono, a mi wiosenne
Ciągle od nowa
I wciąż niezmiennie

Idę do pracy
Ze wzrokiem wbitym w chodnik
Szarość mnie zalewa
Słońce wygląda nieśmiało zza chmur
Ptak poranną modlitwę śpiewa

Mijam ludzi
Których nie znam
Wiatr przywiał zapach chleba
Z piekarni za rogiem
Powierzam Ci Mój Panie
Trud i znój dzisiejszego dnia
I moją skromną osobę