Życie w ciągłym bólu
nie zwalnia od radości...
choć ostatkiem sił przelewa się
przez palce
małe rączki chwytają słońce
jakby chciały utulić je
do ostatniego snu...
i powiedz mi Panie
jak zatrzymać mam jej uśmiech
na ziemi...
a wypełnię się Tobą po brzegi
......
Z dedykacją dla najmłodszej
sześcioletniej pacjentki
KASI z Wrocławia.
11 941 wyświetleń
41 tekstów
79 obserwujących
Dodaj odpowiedź 5 May 2022, 06:29
32 od"Jeśli nie staniecie się jak dzieci..."
Dobry wiersz. Pozdrawiam ✋Odpowiedź 22 April 2022, 23:13
27 odPrzejmujący.. niezwykły.
Odpowiedź