Rozbite lustro skrzy się na czarno, kawałek wbity w dłoń, tę dłoń, która jeszcze wczoraj trzymała życie za warkocze, gdzieś w kącie przyczaił się drwiący szept, szybkie kroki na schodach, przy drzwiach płacze pies....
Wejdź nadziejo , jeszcze ktoś oddycha...
13 361 wyświetleń
91 tekstów
44 obserwujących
7 September 2020, 20:10
Takie smutne i takie piękne to jednocześnie. Przeczytałem z zapartym tchem, chociaż to parę zdań, a jednak!
14 December 2015, 10:49
Trudno skomentować tak smutne słowa. Ale wyobrazić można...
Pozdrawiam ciepło :)