primum non nocere

Nie trzymasz za dłoń tych
co niechcąc odwracają wzrok od życia
nie widzisz tych zapadłych oczu
co jeszcze chcą marzyć
i uronić łzę szczęścia

nie zwilżasz kroplami nadziei tych ust
co nie zdążą powiedzieć kocham
nie liczysz oddechów z wiarą
że ten ostatni nie będzie ostatnim
....

nie podnosisz tych
co upadają po stracie żegnając
bez pożegnania
nie stawiasz talerza przy pustym już stole
nie tulisz skowytu psa
co z miłością serce swoje kładzie na świeżym grobie

nie...
nie...
nie...

A tyle masz do powiedzenia...

a ja, choć i tobie przysięgałam
modlę się
byśmy się nigdy nie spotkali