Menu
Gildia Pióra na Patronite
Wiersz

Chowa się przede mną
miłość w obłokach
poplamione szczęściem serce kuleje
gonię ją i nie gonię
szukam, nie szukam

wziąć do rąk się boję

bo złapię i nie złapię
za mocno, zaduszę, potłukę
rozpryśnie jak kryształ na drobno

Hej! góralu, nie bojta się
ma Maryja dobre serce, ożenita się!

w przydrożnej kapliczce święta
klękam przed nią co dnia
( strojna w niebieską sukienkę)
dłoń wyciąga do słońca

i dotyka słowem najczulszym
jak matka, co tuli swe dziecię

- nie spada z nieba to
co już jest obok ciebie, najbliżej

25 634 wyświetlenia
160 tekstów
53 obserwujących
  • Ciska

    5 April 2021, 22:28

    Piękne są Twoje wiersze.
    Czułe.

  • Nie płacz Ewcia

    15 February 2021, 16:13

    Matka, co tuli swe dziecię wie, co dla dziecięcia dobre. Wsłuchaj się w ten matczyny szept.
    Miłości nie trzeba się bać, bać można się tylko ludzi, którzy nie chcą, nie mogą, nie potrafią, kochać. Ale i tym trzeba to wybaczyć.
    Cierpliwości, to ona złapie Cię za serce i poprowadzi :)

    od Duse, lontano, Malachite
  • Kenzo

    14 February 2021, 22:06

    Najjaśniejsza, choć w niebieskiej :)
    zna Twój czas Bronku.
    Miej oczy otwarte! :)

    Pięknie napisałeś, pokornie.

  • kati75

    14 February 2021, 22:00

    Najtrudniejszy pierwszy krok w stronę miłości 🙂