Zeszyt Życiowe, Anula240

Każdy z nas przeżywa takie chwile, które z pozoru wiele nie wnoszą do naszego życia. Wydaje się nam, że gdyby jakiś jeden moment wyciąć, zatrzeć zdarzenie, w tej jednej sytuacji zrobić inaczej nic by to nie zmieniło. Te chwile, drobne i błahe, układają całość tego kim jesteśmy. Jak mała rzecz może wpłynąć na życie człowieka, ludzi, kraju, świata? Wystarczy wybrać obojętnie jaką książkę, nie koniecznie historyczną. Wszędzie szczegóły wpływają na nas i otoczenie. Czy jeśli nauczylibyśmy się zauważać i doceniać piękno przemijających chwil, świat stałby się lepszy? Cóż, potrafimy, tylko dopiero wtedy kiedy już sami nie jesteśmy w stanie wiele zrobić. Fatum.
Czy zwróciłbym na nią uwagę gdybym wtedy zrezygnował? Czy odrzucając zakład, los kolejny raz postawiłby nas naprzeciw siebie? Nawet gdybym mógł cofnąć się w czasie, bałbym się podjąć ryzyka i sprawdzić. Nie ze strachu, że nasze drogi mogłyby się już nie zejść, ale z obawy, że może wtedy patrząc w oczy drugiej osoby nigdy nie widziałbym w odbiciu siebie ... szczęśliwego.

Pewien indiański chłopiec zapytał kiedyś dziadka:

- Co sądzisz o sytuacji na świecie?

Dziadek odpowiedział:

- Czuję się tak, jakby w moim sercu toczyły walkę dwa wilki. Jeden jest pełen złości i nienawiści. Drugiego przepełnia miłość, przebaczenie i pokój.

- Który zwycięży? - chciał wiedzieć chłopiec.

- Ten, którego karmię - odrzekł na to dziadek.

O to chodzi jedynie
By naprzód wciąż iść śmiało
Bo zawsze się dochodzi
Gdzie indziej niż się chciało

Nie udawajmy pochopnie, że jesteśmy „samotni wśród tłumu ludzi” – kiedy będziemy samotni naprawdę, zrozumiemy tę różnicę.