Człowiek jest wolnym stworzeniem. Nawet w związku, w przyjaźni, w miłości. Ktoś powiedział :puść to wolno itd.
Ograniczanie kogoś to nie tylko brak zaufania, ale przede wszystkim zła wola, manipulacja, chęć dominacji i kontroli.
W sumie tak, osoba ograniczająca, ma wielkie braki.
Od takich osób należy uciekać do lepszego świata, bo natury nigdy się nie zmieni :))

heh

więc i Autorka nie myśli

niedobrze :)

Melcia, wiesz, że w górach niebezpieczeństwo jest wyższe?

Dobrze napisałaś. A najtrudniej dostać się do duszy człowieka, który nie chce odwiedzin świata.
:)

Jeśli się łamie, to opłatkiem :))

Jeśli już, to grzebmy się w tych najmilszych, pięknych, niech życie się śmieje :))

Ciekawie ujęłaś, zgrabnie :))

dobro nie musi wracać, bo się nie kończy

Nie zawsze jest dokąd, w tym problem.

Nie są słabi, mają mniej kolorowe życie

Słuszna rada...
Zaufanie powinno mieć swój wymiar.

...czasem niebo trzeba przeciąć na pół
zanim spadnie całe na głowę
i przejrzeć się w jego kawałku...
- uciec na chwilę od życia przez grzeczność
i chwycić Boga za rękę
usiąść mu na kolanach
szepnąć...dziękuję za trud...

a potem
słońcu zabrać kilka promieni
by było...

łatwiej...:)

A dzisiaj myślę, że pod ciężarem myśli
upada człowiek...

Bywam w tej wierze ostrożna.
Może przezornie, może wbrew sobie. Może to był i jest mój największy błąd...

Czyli sami jesteśmy dla siebie narzędziem samozagłady. Tacy trochę samobójcy, a trochę też masochiści, szukając winy na zewnątrz, pijąc własną truciznę goryczy...