Mam Cię na końcu języka
I na końcu każdej myśli
A kiedy jesteś obok
- nie mogłabym sobie tego lepiej wyśnić

Nigdy nie byłam dla kogoś
Otwarta tak na oścież
Ale przez to też strasznie się boję
Że mogę jeszcze bardziej umrzeć
I nie zdarzę tego w porę dostrzec

Księżyc
sowa płomykówka
a jej wargi jędrne
jak pędraki

widziałem cię przedwczoraj nad polem
nadzwyczaj skromną
w półhalce z chmur
do tej pory szukam słów.

zagubiliśmy się,
pomiędzy słowem, a wyrazem
poruszany ustami dźwięk
wydobywa się bezgłośnie

krążymy wciąż,
pomiędzy wzlotem, a upadkiem
potykając się o miłość własną
próbujemy wstać z kałuż łez

nienawidzimy się,
pomiędzy serca biciem
próbujemy przekreślić ból
wbijając kawałek lustra

zapomnieliśmy się
pomiędzy bliznami
wystają w nas rany
o które skaleczyliśmy się
...sami.

Stoję blisko Ciebie
Dotykam Cię, a prawie w ogóle

Paznokciem w tynk,
Rysuje twoją skórę

Sypiesz się na szaro
Mur beton, patrząc w górę.

dwoje chociaż jeszcze nie jedno
jedno chociaż nadal dwoje
odtąd zawsze byli swoi
mieli miejsce
gdzie nikt nie chodził po głowie
sufit z gwiazd a podłoga z łąki

w dzień słońce ogrzewało im dłonie
a nocą księżyc chłodził podniecenie

ona kradła świetliki do kieszeni
on kupował za srebrniki papierowe szczęście
z nim bawili się z wiatrem w berka
jednak pisane im przeznaczenie jak latawiec
nie dało się oswoić