[...] nienawidzę kłamstwa, gardzę nim i nie mogę go znieść, nie dlatego, żebym był porządniejszy od innych, ale po prostu dlatego, że mnie brzydzi.

Mój Boże! Już ten świat tak jest urządzony, że jednemu wolno ukraść koniczka, a drugi nawet nie może popatrzeć na rzemyczek.

Jedyne czego żałuję w życiu, to tego, że nie jestem kimś innym.
My one regret in life is that I am not someone else. (ang.)

Powiedziałbym, że piękna, wieczna i romantyczna jest tylko miłość... niespełniona.

Nawet największy sukces w życiu publicznym nie wynagrodzi porażki w domu.

Urok pierwszej miłości polega na naszej niewiedzy, że to się może kiedyś skończyć.

Tęsknimy za uczuciem całkowicie ślepym na nasze wady. Niebiosa dały je nam w bezkrytycznym psim przywiązaniu.

Związek z uzależnionym bywa prawdziwym teatrem. Jedno z partnerów udaje, że nie ma ze sobą problemu, drugie udaje, że w to wierzy.

Wierzę, że wszystko dzieje się po coś. Ci, którzy mnie najbardziej skrzywdzili, to byli moi najwięksi nauczyciele. Ci, którzy mnie oszukali, nauczyli jak nie być oszukiwaną i jak się nie dać oszukać po raz drugi. I również jak nie krzywdzić innych.

Ludzie mają szansę zbudować satysfakcjonujący związek, jeśli wiążą się w takim momencie, w którym stali się osobni, ale jednocześnie zdolni do bliskości z innymi. Bez osobności będzie zlanie, a bez bliskości – zimny kontrakt dwóch umysłów.

Trzeba się uczyć kochać ludzi dla nich samych, a nie dla naszego związku z nimi. To jest rzecz dosyć trudna, ale wykonalna.