Wysłuchaj tylko kilku słów
Choćby szept się zatrzymał
Mówię choćby tylko przez myśl
Tam ich nikt nie powstrzyma

Maluję niby szarym tylko kolorem
Na twarzy obraz przezroczysty
Gaszę wewnętrzny płomień
Ukrywam duszę artysty

Bądź świadkiem ucieczki
W przyszłość z przeszłością rozstania
Splotów szczytów i porażek
Zdobytych i poniesionych na kolanach

Czy możemy tak zostać
Poza wszelką normalnością?
Nie robić nic tylko tak po prostu być
Nie nazywając tego wprost miłością?

Czy możesz mieć mnie w zasięgu wzroku
Żebym się znów nie zgubił?
Bez Ciebie znów przepadnę
I nie odnajdę Cię po raz drugi

O Miłości !

Wesprzyj się
na moim ramieniu,
a cię nie zawiodę !

Zapomniałem czym jest
miłość
a może nie istnieje już to słowo

światło już dawno zgasło
i w pustych korytarzach
ból prostuje kości

wyciągam ręce po więcej
jeszcze raz chcę się urodzić
łzą wylaną ukradkiem

cisza

i tylko
samotność całuje mnie w usta

z podziękowaniem za inspirację

Zniewoliłaś mnie
i nie mów, że to był
przypadek
urwane słowa
na wpół żywe gesty
już nie wiem
czy jestem
tam, gdzie nas nie ma
na ustach budzę
się z tobą

Gdy zimna już szczyt
Gdzie tylko klif przede mną
Robię mały krok w tył
Zamykam oczy, znika ciemność

Strumień ciepła niesie dobry wiatr
Iskra nadziei wielki pożar wznieca
Ten skok w przepaść to tylko zwykły żart
Ze spokojem zdobyta każda forteca

I świat przemierzyć bym mógł
By choć przez chwilę Cię zobaczyć
Przytulona do Twojej moja dłoń
I coś dla Ciebie znaczyć

Czasem muszę po prostu biec
By być sam tylko z Tobą przez chwilę
Bo kocham Cię wbrew wszystkiemu
I od losu dostałem aż tyle

Myślę tak, często sam
A Ty jesteś moją siłą
Czasem tylko w moją stronę spójrz
I niech zostanie już tylko miłość

… i do końca swego życia,
Śmiać się już tylko będzie,
Przez łzy własnego serca
Tak chciwie pragnącego...

Pamięcią silnego uczucia
Którego końca się (nie)chciało
Znów rozkołysać pragnienie,
poczuć wszystkimi zmysłami...

Otulić znów twarz, [...]