Zeszyt Zabawa słowem, Radek Ziemniewicz

To zdanie ma pięć słów. Tutaj jest kolejnych pięć słów. Pięciosłowne zdania naprawdę są okej. Ale szybko stają się monotonne. Posłuchaj, co tu się dzieje. Tekst zaczyna być dość nudny. Jego rytm staje się nużący. Jest prawie jak zacięta płyta. Twoje uszy domagają się urozmaicenia. A teraz posłuchaj. Zmienię długość zdania i zacznę tworzyć muzykę. Tak, muzykę. Tekst zaśpiewa. Teraz ma zmienny rytm, zaśpiew, harmonię. Używam krótkich zdań. Ale używam także średniej długości. A czasem, kiedy mam pewność, że czytelnik jest wypoczęty, wciągnę go w zdanie nieco dłuższe, zdanie, które tętni energią i buduje napięcie aż do crescenda, do mocnej partii na bębnach i do uderzenia w talerze – dźwięku, który mówi: posłuchaj, bo to ważne.

Pędzi ślimak
przez pustynię drogi.
Dom na grzbiecie niesie,
nie bolą go nogi.
Boli go serduszko,
w małym ciałku drży.
Czy zdąży do celu,
czy dojdzie tam żyw?
Morał z tego płynie
dla człowieka taki:
Nie pędź, tak na oślep,
nie bądź, jak ślimaki.