Zeszyt Z serca na papier. , NeverGiveUp95

Serce obawia się cierpień [...] Powiedz mu, że strach przed cierpieniem jest straszniejszy niż samo cierpienie.

Wpław ku miłości płynie,
Rwącej rzeki nurt nie porwie go,
Magnesem drugi brzeg,
Żelazem on.

Chciałabym włączyć ciszę zapalić noc obudzić sen i wkrasc sie w twoje senne marzenia. Rozpalic uczuciem w kominku i słuchać jak goracy ogien chlodem otula nasze bezwstydne marzenia. Pozwól mi ucalowac twoje cicho bijące w piersi serce. Daj poczuc trwoje Drżące wargi bym nie zapomniała jak smakują . Ukolysz ma zaplakana z tęsknoty dusze i schowaj moje serce w twoich dloniacy na całą wieczność

Opustoszałe przedmieścia, gdzie snuje się widmo.
Przychodzi nocą,znika gdy widno.
Pionier smutku, rycerz klęski;
twarz subtelna, choć rodzaj męski.
Złodziej szczęścia, płodzi ból.
Zbiera żniwa z żyznych pól;
sieje śmierć, wyciska łzy...
widmo życia, ja i Ty.

„Szarą ulicą szła,
Kiedy krople deszczu z nieba spadały,
A wokoło szara mgła,
A w niej zagubione dusze samotnością brzdękały.

Szarą ulicą szła,
Czuła się jak te dusze, tak bardzo samotnie,
A wokoło szara mgła,
Odwracała się szukając nadziei, odwracała się dwukrotnie.

Szarą ulicą szła,
Na końcu niej jej oczy jakąś postać i światło ujrzały,
Wokoło nadal szara mgła,
Ale dusze zagubione nie wyły, brzdąkać przestały.

I nadeszła cisza błoga,
I mgła opadła, a z poświaty mężczyzna się wyjawił,
„Czy to cud od Boga?”.
Zapytała, myśląc że to Anioł się jej objawił.

Ale cisza nadal trwała,
Spokój i wiatr poczuła który teraz delikatnie wieje,
Samotności się nie bała,
Bo w oczach tego mężczyzny odnalazła nadzieje. „

Przez na oścież otwarte okno
Wleciała Cicha Nadzieja
Nakarmiła twarz uśmiechem
Napoiła oczy blaskiem
Rozpaliła w sercu ogień
Zgniotła smutek w pył
Żal i gorycz przegoniła
Pokazała jak masz żyć

* z dedykacją dla P. ;)

W pamiętniku...
Słowa się pieszczą.
W pamiętniku...
Wspomnienia trzeszczą.
W pamiętniku...
Piszę to, co czuję.
W pamiętniku...
Rozpamiętuję.