Po latach...
gdy Ciebie widzę
nic nie czuję

Kiedyś latały motyle
przy każdym spotkaniu
serce szybciej biło

Nie wiem tylko
dlaczego nocą chodzisz
po moich snach

Przecież nic już nie czuję...

Iskierka, tak kocha, że słodko
Staje się panną Migotką.
Na chwilę.
Kiedy w szpitalu dziś byłem,
Patrzyłem jak wstajesz i podchodzisz.
Ty, uśmiech, ja. Nie przesłodzisz.
Puls tłoczy szczęście w dróg pyle.
Tak się przechodzi Zieloną Milę!
Ha!
Tęsknie spinamy się bluszczem.
Korytarz, okna, świat się złuszcza
Na mgnienie, krótko tak,
Jak przez wieczność wtedy Ciebie piję.
Tak bardzo tak.
Śpij jeszcze chwilę sama.
To przecież już nie boli.
Twoje serce takt pulsem śle do dłoni
I leczy każdą ranę. Skruszał dramat.
Na zawsze tak.
Miłość to prosty znak.
Nie jesteś sama.

Quid Quidem

Odlecą kiedyś wędrowne ptaki
Ponad deszczowymi chmurami.
Popołudniowe sny smakują ustami
Ramiona, aksamitnym sunąc szlakiem.

Oddychasz sennie spragniona
W rytmie słońc zaokiennych.
Krok bliżej i serce zmiennym
Galopem w marzeniach tonie.

Przylecą za chwilę z powrotem [...]

Jabłko mojego serca drży nieustannie
słoneczny splot fruczaków, kolibrów i ważek

niekochanie
a od czego to zacząć?

Od końca Twojego języka nabrzmiałego milczeniem

od Twoich rzęs opuszczonych
do samej ziemi

palec po palcu
mam odchodzić

od chłodnej bieli
Twoich dłoni?!

Mój cień rzuca się i telepie
w księżyca zimnym świetle.