Zeszyt x, lastfeeling

-Więc czym tak naprawdę jesteś? - Zapytała dziewczynka.
-W pewnym sensie wszystkim.
-Co znaczy "w pewnym sensie wszystkim"?
-Jestem słońcem, które wita Cię rano. Jestem uśmiechem, którym obdarza Cię najprzystojniejszy facet, jakiego kiedykolwiek spotkałaś. Jestem smakiem twych ulubionych owoców. Jestem nawet durną piątką ze sprawdzianu. Jestem pocałunkiem, jestem namiętną nocą. Jestem ciepłym, wieczornym wiatrem. Jestem pełnią księżyca, która pojawia się właśnie tej nocy, której ty spacerujesz brzegiem jeziora. Jestem wodą w upalny dzień i kocem w ten zimny. Jestem kolejnym spełniającym się marzeniem z twej głowy. Jestem twym najlepszym przyjacielem który zawsze ma dla ciebie czas.
-Więc jesteś wszystkim i niczym? Nie tylko w pewnym sensie.
-Nie, jestem tylko połową.
-A gdzie druga?
-Jest wszystkim tym, co cię przytłacza i [...]

Popatrzyła w lustro, które znajdowało się przed nią. Zobaczyła zmęczoną twarz, udawaną radość, którą tego dnia powinna czuć i stado wątpliwości, wypisanych na czole, widocznych pod postacią małych zmarszczek. Westchnęła. Odwróciła się na krześle, tyłem do lustra, przodem do łóżka. Ich wspólnego łóżka, w którym dusze łączyły się w jedną całość. Przynajmniej na początku… Na pościelonej powierzchni leżał jej strój na dzisiaj. Lawendowa sukienka do kostek. Skromna, ale elegancka. Obok czarna torebeczka. Na podłodze stała para siedmiocentymetrowych czarnych szpilek. Na szafce nocnej leżało małe pudełeczko z obrączkami.
„Nie zapomnieć obrączek!” – Zanotowała w pamięci.
Oparła łokcie na kolanach, twarz ukryła w dłoniach. Chciała mieć to już za sobą. A przecież to powinien być najpiękniejszy dzień jej życia. Co prawda bez [...]

"Uspokój się, uspokój." - Powtarzam sobie w myślach. To przecież nie jest warte takiego wspominania. Wychodzę spod prysznica, suszę przez dwadzieścia minut długie pasma włosów, po czym związuje je byle jak na czubku głowy. Zakładam spodnie, koszulkę, trampki, słuchawki w uszy, torebka w dłoń i wychodzę. O piątej rano... Świat jeszcze delikatnie zasnuty mgłą, jakby śpiący, wydaje się taki niepozorny, miły. Człowiek myśli, że taki świat nie może go przecież skrzywdzić. Podobnie jak śpiące niemowlę wydaje się być na chwilę szczytem marzeń. A potem zaczyna płakać, wrzeszczeć, robi się czerwone, mokre i... Ma się dość.
A więc idę tymi uliczkami, z ulgą dostrzegam, że jest pusto. Tylko od czasu do czasu bokiem przemyka czarny kot. Zawsze wtedy rzucam się przed [...]

- Myślisz czasem o samotności? - zapytał mnie między kolejnym kęsem swojej kolorowej kanapki. Tak śmiesznie wyglądał z podniesionymi brwiami, gdy próbował nic nie stracić z tego, co na nią nałożył. Zawsze robił fantazyjne kanapki. Wędlina, ogórek, pomidor na liściu sałaty. I mnóstwo majonezu na to. Do smaku. Tak, smak był obecny w całym jego życiu.
- Wiesz - ucichł na chwilę, wpatrując się gdzieś obok, jakby ze wstydem lub pokorą. Zmarszczył śmiesznie nos. Kiedy tak robił zawsze pojawiały się między brwiami łuki zmarszczek. Ni to gniew, ni to wahanie. No tak, pomyślałam, teraz przyjdzie to, czego nie chcę usłyszeć. A on kontynuował nie zważając na nic.
- O takiej samotności tylko tobie znanej. Ukrytej pod grymasem uśmiechu. Nie sądzisz, [...]

tak trudno uwierzyć
w miłość w naszych sercach
salsę tańczącą
gdy dusze zranione minionym wiatrem miłości
ukoiła przyjaźń
i dotyk czułości .

a oczy twe błekit nieba kryją
mym swiatem Ty
ostoją Twoja miłość .!

Dla Misiora ... Kocham Cię .!

Otulę się chwilowo kołdrą Twej czułości, oddam cząstkę siebie dla obustronnej przyjemności, radości i późniejszej bezsenności.

Garść czułości,
ogrom szczerości
2 szklanki oddania,
plus łyżka pożądania.
Wymieszać z wiernością,
a dla wyostrzenia smaku,
doprawić zdrową zazdrością.

Miłość?

Poczuć na szyi Twój delikatny oddech, rozkoszować się ciepłem dotyku Twego ciała, zachłannie pragnąć Twojej bliskości, być bezbronnym na czułość Twych subtelnych ust...

(Czegoż można chcieć więcej, czegoż więcej pragnąć...
Może tego, by Wiatr przestał oszukiwać ludzi...)

Gdy cisza otuliła mnie swą cierpliwą czułością zrozumiałem, że wszystko co kiedyś tak bardzo bolało, trwało zaledwie ułamek sekundy - najmniejszy z przedziałów czasu odpowiadający trzaskowi pękającego serca.

ciało łagodnie odchylone
historią Twych rąk
Ty...
właściwa czułość
wewnętrznej konieczności

mam tysiąc kaprysów
i Twoje kontury na piersi

bo serce
to człowiek, który w nim mieszka

A czasem duszyczka podstępnie ulega wiatrowi wątpliwości, rozgoryczając człowiecze serce. Domaga się tym samym dyskretnej troski i nachalnej czułości.

Ale teraz śpij, duszyczko. Bądź spokojna.
Serce dotknęło już serca.

Prawdziwej miłości nigdy nie znudzi czułość tych samych dłoni,
blask tych samych oczu,ten sam zapach i smak...
Ona w każdym geście i słowie odnajdzie coś wyjątkowego,
ucząc się niestrudzenie drugiego człowieka.