Zeszyt x, Srebrnik

Wraz ze wzrostem różnorodności amerykańskiego społeczeństwa, niebezpieczeństwo podziałów jest wyższe niż kiedykolwiek. A nie jesteśmy już chrześcijańskim narodem, przynajmniej nie tylko. Jesteśmy też narodem żydowskim, islamskim, buddyjskim, hinduistycznym i narodem niewierzących. I nawet, gdybyśmy byli tylko chrześcijanami i wykluczyli wszystkich innowierców ze społeczeństwa, to czyjego chrześcijaństwa uczylibyśmy w szkołach? Jamesa Dobsona czy Ala Sharptona? Które fragmenty Biblii kształtowałyby naszą politykę? Księga kapłańska, która pochwala niewolnictwo i uważa jedzenie skorupiaków za nieczyste? Czy może Księga Powtórzonego Prawa, która nakazuje ukamienować wątpiące dziecko? A może Kazanie na Górze, fragment tak radykalny, że chyba nawet nasz Departament Obrony nie przetrwałby jego stosowania. Więc zanim damy się porwać, poczytajmy Biblię. Wiara nie czyta Biblii. Co prowadzi mnie do następnej kwestii. Demokracja wymaga, by ludzie [...]

Nie chciej inaczej być szczęśliwy, inaczej wypoczywać i podejmować się śmiałych zadań, niż nakazuje ci twój charakter i twój system nerwowy. Przystosuj się do prawa, które nieubłaganie wyznacza twoje miejsce, twoja praca i twoja postawa względem życia. Wszystko należy po kolei doprowadzić do końca i przyjąć: radość, żal, powołanie, zadanie, porażkę, a także śmierć.

Moment, w którym doświadczasz bolesnej straty, może być w istocie chwilą,
w której zostałeś najhojniej obdarowany.

Niewieścia cnota to wartość jednorazowa
Na miejscu straconej nie odrośnie nowa
I nawet lament błagalny jej nie przywróci
Dlatego tak cenną jest dla samczej chuci.

Istnieją w przyrodzie też inne przyczyny
Utraty skarbu niewinnej dziewczyny
I w kołysce przekręcając się na boczek
Można niechcący przysiąść na smoczek.

Tak, więc strzeżcie swej cnoty choćby i maczugą
By w dziewictwie dumnie trwać…byle nie za długo.

Miłość umiera
jak kwiaty cmentarnych lip
których nikt nie zaparzy
na zimę...

marka

Miłość kończy się za tym rogiem
gdzie wiatr wymiata liście
z zaułków po tobie...

marka

Szare są gałęzie
naszych uczuć
spinają twarze
gubią liście...

marka

Wujek Rysiek pije od lat nastu
wyszedł rankiem lekko po trzynastej
przetarł oczy pod mur się odlał zaspany
grabę podał w spóźniony ranek
później klucz chwycił nastawny
w ręce żylaste aż strach
siodło dokręcił w rowerze ciężkim ruchem
Mówię - załóż warsztat rowerowy
szczeniaki ubóstwiać będą cię nad świat
będziesz na dzielnicy szanowanym gościem
w czystej marynarce i spodniach bez łat
spojrzałem w brudne lędźwie firan
meliny gdzie można skończyć się jak tani barszcz
on powiedział - nie, to nie te czasy Piotrek
i przełknął cierpką ślinę
wydając smutny mlask
a ma on w łapach fach ogromny
wychudł trochę pijąc tyle lat
zarósł smutkiem i ma otchłań w oczach
pije i nikomu pociągnąć nie da bo zarobił na nią sam
tynk z serca odpadł ciężki niby płaszcz
ale on nie wyznał łez nie wylał w nas
rankiem szaber uprawia na ogródkach
następnie wino i tak dzień przykleja dna
po zaspany płacz i zakręcony gaz.

Mówię ci, będą ubóstwiać cię szczeniaki
w łapach masz mechaniczny dar
potrafisz zgrabnie trzymać klucz francuski
i nacentrować koła a także ten fatalny świat
z ulicy Garncarskiej.

marka
z dzieciństwa i pejzaży siarczystych.