Dajesz z siebie wszystko - bo kochasz,
Bierzesz - tylko trwasz, nie zawsze wiedząc w czym i po co.

Dzisiaj nie pytaj dlaczego odchodzę ze spuszczoną głową,
ale zatrzymaj na czas zanim pójdę przez życie samotnie...

Pytasz się co u mnie. Ja mówię że dobrze, wymieniam co robiłem i co robie. A w myślach setki krążących myśli i słów które chciałbym powiedzieć chodź nie wiem jak zacząć. Coś mi szepta do ucha głupie rzeczy i sytuację. Kolorowe myśli zmieniają się w czarnobiały koszmar połączony ze wspomnieniami, które powoli uśmiercają... bardzo powoli. Ale wiesz? Uśmiecham się jak cię widzę.. choć wiem że normalnie nie mam do tego powodu i równie dobrze mógł bym się rozpłakać.. ale nie potrafię. Gdy tylko cię zobaczę coś szepcze z drugiej strony że uśmiech ma się pojawić tu i teraz, chodź bym nie wiem jak się temu opierał.

Bo pomiędzy nami ściana niepewności, zatrzymuje nasze myśli.

Gdybyśmy potrafili, dostrzec kontur samych siebie w innych, o ileż łatwiej, byłoby nam, zaakceptować ich niedociągnięcia...

Dobra rozmowa, zawsze będzie lepsza od słów pisanych. Bo kto lubi czytać o miłości? Nie widząc błyszczących oczu, miłowanych.

i dopóki chcesz być niewolnikiem zła
nie przygarnie cię
niebo

dobry człowieku

Miłość zawsze wierna
o nic się nie prosi
nigdy nie umiera
w pełni wszystko znosi.

Czasami myślę, że serce jest specyficznym dzwonkiem, który reaguje tylko na tchnienia, nieosiągalnych ust.

Najpiękniejsze marzenia budzą się nocą,
gdy zmęczony dzień chowa się za mgłę wspomnień.