a kiedy będę wiedziała jak odejść
otrzepać z dłoni zapach
pójdę tam
gdzie czasem
chłód ramion przypomni
że my
to wcale nie był sen

jej nienawiść do córki
wielka
jak miłość do matki boga

obsesyjne mycie rąk

w kropelnicy

odzwierciedlenie
grymasu diabła

niezastąpieni
niezamienni

trwacie w mych objęciach
mocniejszych od rozłąki

chociaż was nie widzę
nie czuję
nie słyszę

zostawiliście mi nieobecność

modlitwę samotną

i ciszę

zdolność przewidywania
gromów
by lżej

życie
czasem odezwij się w porę
zatrzymać co smutne i złe

piękno i dobro bez zapowiedzi
każdy przyjmie

a słońce
nawet zielono może świecić

zachwyci

K.A.Sz. 03.08.2015r.

Za chwilę będę,
za dwie – może,
gdy zasypiające życie
do snu ułożę
kołysanką ze szczęścia.

Za trochę przyjdę,
wygodne wdzieję buty,
śladami własnych stóp
wyżłobię wspomnień szlak
i nie zawrócę.

Wkrótce przybędę,
dróżkami własnych przeżyć,
swą drogę napiszę,
niech prowadzą gwiazdy
wyrazów nieznanych.

...nie czekaj tylko,
z lekka się spóźnię.

Dzisiaj pogodzę się
ze swoją drogą
Nawet jeśli jest
wyboista
nawet jeśli jest
kamienista

A jeśli mroczna

To rozświetlę ją
szczerą miłością [...]

Wyciągam się jak kot
lub sweter dziergany
na drodze staje czas
lub biegnie skubany

Jak kura rosołowa
lub domowa spłukana
uganiam się za nim
do jego wyczerpania

Zanim minie mój czas
a mija po cichutku
pokrzyczę sobie "dość"
zanim umrę w ogródku

Czasem zdaje mi się, że jestem
na twoich ustach słowem,
które tysiąc razy obracasz,
zanim je wypowiesz...

Czasem myślę też, że jesteś
w moich oczach obrazem,
który, kiedy się odwrócę,
deszczem czas rozmaże...

Pod drzewem
wszystko jest inne
- zielone
myśl i głowa
mniej w deszczu
tonie

Pod drzewem
prawie jak w domu
- pod mostem
lecz tutaj
tutaj czuję się jakoś
gościem...

Pod drzewem
ludzie sobie są
bliżsi
nie wiem dlaczego
być może
że cichsi

Dziwię się sobie
Skąd w moich płucach
Tyle powietrza
że nie tonę
Pod taflą cudzych łez

Czasem korci
By wyciągnąć korek
w tym basenie
Uwolnić się od marzeń
Topiąc serce w beznadziei [...]

Szukałam siebie. Znalazłam.
Tam, gdzie dotąd mnie nie było.
Oni już wiedzą.

Być może wiedzieli wcześniej niż ja. Tylko ta cisza i wiatr.

Odnalazłam siebie w muzyce, marzeniach, miłości,
odwadze.

Pewnie mnie znali bardziej niż ja. Wiedzieli, odkrywam.

Wiem jak smakuje życie.

Ma smak odwagi i siebie.

Pocznij mnie Boże
nieżywego
chcę z czystym sumieniem
splunąć Tobie w twarz

Pokalaj mnie
i zniszcz
bo nudno bez Ciebie

zebrany w sobie jak pasta na zębach
ktoś coś nałożył
spłukał
wypluł i wytarł starannie jak okurzone na ścianie
kolorowe chwile wykreślone w pamięć

na gwoździach ponoć można porozciągać ciało
albo zawiesić na wskazówce
wyczekanie

tik tak [...]