Zeszyt Wyjątkowe, jacqeline

Złamane serce choć cierpi, kocha najmocniej, bo kocha za dwoje..

inspir..Efemeryda60

Ona była mu światem
więc cóż mógł jej rzucić do stóp
On był jej wyspą szczęśliwą
w ślepej uliczce bramą

Gdy znikała
gęstniał krwią w żyłach bezlitosny czas
zastygała na ustach
wyrwana duszy pieśń

Usłyszał jej kroki na piasku
jak wymodlony deszcz

Wracała i każdy cierń
goił się w duszy zielenią
milczeli
bo jak opisać
chwilę nieopisaną

Dedykowany

Wzajemna gdy niemożliwa, możliwa gdy nieodwzajemniona, ktoś znajduje gdy szukać przestaje, gdy nieobecność staje się najdotkliwszą obecnością, gdy niespełnienie jest najwyższą formą, spełnienia.

Jeszcze jego linie papilarne
na moim ciele są bardzo wyraźne…
Jeszcze zapach jego ciała dostrzegalny
w zapachu moich włosów…
Jeszcze echo jego słów odbija się
wewnątrz mojej głowy…
Jeszcze oczy takie pełne
jego twarzy…
Jeszcze ślina pełna
jego smaku…

Jeszcze… jeszcze…
mam go tak bardzo, chociaż
nie mam już wcale

Jak powinnam zatytułować ten list? Jak się do Ciebie zwrócić? Kochany? Przyjacielu? Mój drogi? Czy powinnam w nagłówku napisać Twoje imię? Nie wiem, ale przyjacielu brzmi chyba dobrze? Chociaż przy Tobie właściwie nie powinnam zwracać uwagi na słowa, ponieważ nigdy nie miałam takiej potrzeby. Znaliśmy się przecież jak przysłowiowe „łyse konie”, nigdy nie musiałam przed Tobą nic ukrywać, więc i teraz nie będę.

Odkąd poprosił mnie o rękę wciąż zastanawiałam się czy do Ciebie napisać.. Czy tak naprawdę mam prawo ingerować jeszcze w Twoje Zycie? Ale musiałam. Wybacz. Dwa lata próbowałam napisać ten list, a nieskończona liczba jego egzemplarzy lądowała wciąż w koszu pod moim biurkiem. Dzisiaj postanowiłam ,że ten będzie ostatni, choc wiem, że muszę szybko wrzucić go do [...]

Znaliśmy się tylko z listów pisanych tęsknotą i bólem.
I z kilku małych fotografii pośpiesznie wysłanych w kopercie.
Łączyły nas pasje i dalekie wyprawy w marzeniach.
A dzielił stos papierków i spraw nierozwiązanych.

Nie rozważaliśmy wcześniej bycia z sobą razem.
Bo i po co skoro tyle spraw nas dzieliło?
Ja wolny, ale przejścia miałem za sobą.
Ty w związku i w dalekiej krainie.

Czasem tak już jest, że ludzie zbyt późno się spotykają.
Mają już swoje życia, albo już ich nie mają.
I nie mają już sił burzyć porządku obranego pośpiesznie.
I chęci walki nie mają o prawdziwe szczęście.

Ale my mieliśmy i zawalczyliśmy o nie.
Wbrew papierkom, wbrew ludziom, wbrew porządkom.
Pokonaliśmy, (choć z trudem) problemy doczesne.
Połączyliśmy swoje serca i zbudowaliśmy szczęście.

Czasami nie wystarczą tylko
dobre słowa
i naręcza okolicznościowych kwiatów
by pięknie razem być…

Czasami nie wystarczy nawet
poświęcanie czasu
na bliskość i pocieszanie
w pochmurne dni…

Czasami nie wystarczą też
wspólne kolacje
przy akompaniamencie muzyki
i w dotyku ciał…

Czasami trzeba zakasać rękawy
zapomnieć
o przyjemnościach i pięknych chwilach
i do ciężkiej pracy iść…

Nie pytaj mnie więc, dlaczego czasami
nie jestem romantyczny
i mam takie szorstkie dłonie
gdy cię dotykam…

Myśli, które próbuję tłumic.
Myśli, które uwielbiam.
Myśli, które nie dają mi spokoju.
Myśli, które ubóstwiam.
Myśli, które towarzyszą mi od dawna.
Myśli, które wręcz kocham.
Myśli, które wywołują mój najszczerszy uśmiech.

To myśli o nim.