Zeszyt Wszystko., David

Gwoździe do trumny. Spełniają wiadome funkcje. Nikt nie powie, że są zbędne. Można ich "nie lubić", ale to nie sprawi, że przestaną istnieć.
Skrupuły - mój pierwszy gwóźdź. Wiem, że się ich nie pozbędę i sukcesywnie będą brały udział w moim zabijaniu.
Na razie mam jeden. Wiem, że nie ucieknę. Będą następne.

Ile jest potrzebnych gwoździ do mojej śmierci?

Kolejne z pytań na końcu drogi.

Witaj, już wróciłeś?
Liczyłam się z tym, ale nie sądziłam, że nastąpi to tak szybko. Znów czuję Cię obok mnie. Delikatnie oplatasz szorstkimi palcami moje ciało. Z każdym oddechem zaciskasz je coraz mocniej, aż w końcu przenikasz w głąb mnie. Rozprzestrzeniasz się i pochłaniasz mnie niczym rak komórki ciała. Niszczysz na swojej drodze wszystko co jest we mnie niczym huragan. Zataczasz kręgi w płucach powodując szybsze bicie serca i wilgoć w oczach. Tak bardzo niechciany i znienawidzony, a mimo tego wierny. Odszedłeś, ale wróciłeś. Ty zawsze wracasz..
Och bólu, tak bardzo tęskniłam.