Zeszyt wschodni wiatr, dark smurf

na wszystko co przeżyłem
co czułem
czekam

aby się przypominało
aby mnie odprowadzało

lecz niechże nie będzie tęsknotą
ta mglistość
ten powiew

co łzy pod powieką studzi

ciężko karałeś mnie Boże
ale sprawiedliwie

bo serce biło mi kiedyś
bez pośpiechu

a choć kochałem tylu
tylu ludzi

skrzydła

nie odrosły

Wczytując się w nas
pomiędzy kartkami,
wciąż zaginam rogi.

Wpisując się w nas,
poplamionymi palcami
uzupełniam wspomnienia.

Wsłuchując się w nas
melodią kolejną gram
wśród bijących serc.

Wczuwając się w nas
wyrazem własnych ust
piszę miłości historię.

Zabierz mnie gdzieś
gdzie będę mogła
pożeglować z myślami
na środku oceanu

Chlapiąc w szale wodą
zgrzane policzki
od majowego słońca
jednocześnie nieśmiało

Wzdychając pełną piersią
wiatr o nucie wolności
od codziennych trosk
które przybierają na sile...

20.04.2018

nie przemijam
tylko wyciekam spod powiek

zostawiłam już wszystkie miejsca
i księżyce

kiedy wiem, że nie śpię
chowam się pod język

i choć się szukam
nie mogę dotknąć siebie
myślami

wierząc, że łzy to dowody
na czerwień we krwi
i ciepły oddech

jak głupiec
łapię się w garść

Umarłam dla Ciebie dawno temu, gdy zrezygnowałeś ze mnie. Wszystko, co miało miejsce później, było tylko przedłużaniem tej agonii...

nie tęsknota ze mnie mówi
nie żal za tobą

serce te słowa kreśli
nie atrament

jeszcze anioł czeka
u furtki twojego ogrodu

a nie było tu innego cienia

wiem jak łatwo łzy pomylić
z kroplami deszczu

ale przecież...

nie może padać cały czas

Dla Madeleine
obdarzonej wielkim i wspaniałomyślnym sercem

Ciebie najlepiej opisać barwą
twoich oczu

Niebem i tonią lazurowych rzek
Płynących bez pośpiechu

szarością
która patrzy na mnie smutno
z wieczną tęsknotą za wczoraj i jutrem

tą zielenią
która obejmuje mnie nadzieją
i dobrem

te oczy są tak ciepłe
jak ogień po wielu latach szczypiącego mrozu.