Zeszyt Wraz z wiatrem przyniesione..., Literacka N.

Pożegnania. Każde jest inne. Każde coś kończy. Tylko jak pożegnać kogoś, kto odszedł zdecydowanie za wcześnie? Kogoś, kto miał być z nami na zawsze? Kogoś, obok kogo budziliśmy się każdego ranka, i zamykaliśmy oczy każdego wieczora? Kogoś, z kim chcieliśmy dzielić codzienność dnia? Kogoś, kogo kochaliśmy…

Ciekawe jest obserwowanie innych... Gdy przejeżdżają obok siebie dwa autobusy, kierowcy do siebie machają.. wtedy zawsze mimo smutku w sercu, na zewnątrz pojawia się uśmiech.

Można pogubić się w pięknej chwili i resztę życia spędzić bez miłości, ale też można poczekać chwilę, by odkryć w kimś najpierw piękne wnętrze i żyć aż do śmierci w miłości.

- Nie znoszę Cię, jesteś największym idiotą na świecie. Więcej się do mnie nie odzywaj.
- A ja kocham Cię nad życie, skoczyłbym za Tobą w ogień i nie złość się już tak bo chce Cię w końcu pocałować.