Nie podzielisz mnie na pół
jak moje serce
odbijające dźwięk pustego echa

pod zmarzniętą skórą
niespełniony dotyk
powtarzających się dni

cicha szarość przy spadającym liściu
ostatniego wieczoru
gdzie zamiast rozpalić w kominku
wylałeś z mych oczu
morze zapomnienia

Posłuchaj,
W kilku wersach schowany sen,
Gdzie prawdziwy koniec ciszy,
Przy stłumionych dźwiękach kłamstw.

Przy gorącym kubku kawy,
Przy kominku,
Przy zamkniętym oknie,
Z warczącym za oknem wiatrem.

Pytasz, [...]

Dotknij mnie szeptem swoich powiek
Zawieś na mnie myśli z ust stęsknionych
Utul wykładziną przyszłych wspomnień
Zbaw sumienie uściskiem języków
Bądź mi
Bądź mym ocaleniem.

nie chce mi się jutra

drętwych słów
półuśmiechów
nieodpowiednich gestów

codziennie lepię się od nowa

wypalona
trwam

bo tak ktoś wymyślił

Z pajęczyny schodzę torsem w dół
Nagości wydłubuję soki opuszkami
Wkradam się po cichu
Jedynie z oddechem słyszę Cię na udach
Gdy bezwstydnie skraplasz na mnie słowa
I wcierasz w pierś moją zębami
Z czerwieni policzków chwytam się prześcieradła
Nikt głębiej nie wszedł do mnie tak
Jak z jękiem oplotłam Twój brak.

Pamiętam Cię późnym z wieczorów,
Spędzaliśmy się w sobie.
Na wyciągnięcie dłoni.
Zapalałam światło,
Mogłam widzieć jak mnie myślisz.
Mówiłeś do mnie językiem takim,
Który pełzał w moich najciemniejszych szczelinach.
Zbierałam się w Tobie,
Ty zostawiałeś się we mnie.
Siebie na mnie,
Zdzierałeś mój wstyd,
Zgryzałeś z piersi bezczelność.
Nosiłam na sobie Twoje uniesienia.
Spijałam z ud Twoich wszystkie szepty,
Kiedy zaciskałeś mnie na podłodze.
Gasiłam światło,
Kiedy wychodziłeś ze mnie z potem.
I nazajutrz.
W pościeli chowałam Twój klucz,
Byś mógł znaleźć mnie znów.