Pieniądze szczęścia nie dają, lecz każdy chce to sprawdzić osobiście.

Jestem kroplą białka w oceanie chaosu, który nazywamy wszechświatem. Mnie wszystko jedno.

A miłość? Jeszcze jeden nałóg młodości, ryzykowne gry, oszałamiające stany nieważkości.

Strach idzie za nami i przed nami przez całe życie. Miejmy nadzieje, że nie dalej.

Przelatują, wieją przeze mnie
listopady chwil, których nie ma...

To-tylko liście jesienne.
To-pachnie ziemia.

[...] i chwytają mnie złe listopady czarnymi palcami gałęzi.

Smakuj życia powoli, według kalendarza, dzień po dniu. Nie ma co wyrywać się do przodu, bo to tak, jakby stracić kontakt z własnym rozumem, a wtedy już tylko krok do jakiejś tragedii, niekoniecznie w antycznym stylu.