Zeszyt Więzi, Evey

Nie witasz mnie dziś uśmiechem
i oczy odwracasz szybciej
niż mgnienie spłoszonych powiek

jesteś jakiś daleki
pogrzebany w swym zmęczonym smutku
i obcym gniewie

czy myślisz że ja nie wiem
jak bolą utracone szanse i widoki
że mówisz nieważne

przed czym chcesz mnie ochronić
jestem przecież człowiekiem
a nie laleczką z chińskiej porcelany

chodź do mnie
świat jest naprawdę prostszy we dwoje

teraz
gdy już się okazało że to co mam
nie nazywa się penis

to ja już nie wiem
co określa mój wątły wkład

w ciebie
w nas
i w ludzkość całą w ogóle

Zlizałem z szyby
twoje odbicie mydlane

miejski autobus
w deszczowy poranek
utkany z mroku
i naszego milczenia
wątłego jak ziemniaki majowe
pachnący tak bardzo uśmiech
zardzewiałej huty stalowej

nieśmiałość
z dłoni twoich chłodnych
starłem bijącym sercem
pod nogami

na twarzach mieliśmy liście listopadowe
leżące tak bardzo niepewnie
na oścież przyszłości nieznanej.

DK

Nie wiem na co czekam.
Pewnie na uśmiech,
co pogna w Twoją stronę
i osiądzie na filiżance,
z której pijesz kawę.

Nie zauważysz go nawet
a on na wskroś Cię przeniknie,
gdy obliżesz spragnione wargi.

... ludzie coraz częściej szukają w partnerze termoforu, bankomatu i wibratora... wszystkiego, tylko nie uczuć...

Miłość to ojciec ratujący dzieci z płonącego budynku, wynoszący je i ginący przy tym. Kiedy kochasz przestajesz żyć dla siebie, żyjesz dla innej osoby.

Jakże często wykrzyczane z całą mocą - Nienawidzę Cię,
jest ostatecznym wołaniem o Miłość;

Związek w oczywisty sposób unieszczęśliwiał ich oboje, wiódł prosto ku wyniszczeniu, bolał i wbrew wszelkiej logice... trwał.