lubię
gdy miękko się uśmiechasz
i tulisz w objęciach mój zamęt
i gdy zmyślasz we mnie kilka fraz
też lubię

bo nawet im
przyznaję rację

ciała błądzą myślą
dusze całością

lubię
te nasze rozmowy...o życiu...

Przenika
tracą każdy nerw
krwioobiegiem krąży
kończąc w komorze serca
by zostać na zawsze
Miłość

Ta noc nie była jeszcze ostatnią
W ciemności otwarte rany
Lecz linie życia na obu dłoniach
Nadal kompletne i nigdzie nieprzerwane

Świat patrzy na Bohatera
Choć on już mocno zmęczony
W empatii także do siebie
Coraz bardziej osamotniony

Oczekiwań pogoda chimerna [...]

Świat jest taki jak wczoraj
Jednocześnie wszystko jest już inne
Niekoniecznie lepsze czy gorsze
A na pewno mniej pilne

Czy to tylko przypadek
Czy los musi zepchnąć na nieznaną ścieżkę kręta
Czy po słonecznej podróży
Od teraz kroczyć już tylko stroną ciemną?

Czy może to nowej drogi początek
Trudniejszej niż się wydaje
Gdzie ważna jest już sama droga do celu
A przeznaczenie niezmienne pozostaje?

Czy krok każdy pokonać świadomie
By w walce się zatracić
Czy nie walczyć w ogóle
I losowi całkowicie wybaczyć?

Myśli nie dają spokoju
I błądzą decyzjami
Lecz na końcu każdej, zamiast kropki
Stoi tęsknota za Twoimi spojrzeniami

Patrzę w przeszłość
jak patrzy się
we wsteczne lusterka
podczas jazdy

Z rozsądku
i z rozrzewnieniem
nie dłuższym niż chwila
na którą mogę sobie pozwolić
by oderwać wzrok od drogi

zderzyłem się z przeszłością
miała twardszy łeb
zataczała się w pamięci
wpatrzona w gwiazdę

łakomy dzień
wykarmił samotność nocy
z wróżb własnych
podopijał fusy
przygaszając jaskrawe sumienia
napotykanych twarzy

winy jak kry lodu
pozwalają zachwianym myślom
przejść na drugą stronę

muskasz mą duszę
motyli szept
z drugiego krańca oceanu

fala wzbiera się
zalewasz mnie
niespodziewane miłości tsunami

wylewa się
porywa mnie
i razem na tych samych falach odpływamy

gdzie szumią dusze miłości sen
gdzie jesteśmy pełnią
jednym oceanem

nic mi w tym tańcu nie pasuje
ani orkiestra nadętych myśli
ani melodia od której szorstki 
poniedziałek załamuje ręce
i dużo budzi się we mnie
słów nierozważnych

i chciałabym szepnąć
umrzyj mi
bo nie udźwignę tej drogi

i nagle w czerni cię widzę
która tak pięknie
tak bezczelnie

mnie dotyka

Wśród chłodnych błękitów
szukam niedopałków
tego co wyryło

Słodko - Słony
oczu twoich brąz
Na sercu moim

Czasem coś się kończy
by mogło zacząć się następne
Czasem pogoda dopisuje
i wiosennie wita nas w trakcie zimy
Czasem umiera ktoś ważny
i żal w sercu pozostaje
Czasem przychodzi słońce po długiej wyprawie
i gotuje nam ziemię.

A teraz usiądź
Jak najbliżej mnie
Niechaj iskierka
Rozpali wielką namiętność
Która nas pochłonie natychmiast
Będziemy myśleć tylko o tym
Żeby okazywać sobie
Wzajemnie wsparcie
Aby czasami
Przez błahy przypadek
Nagły chłód nie przyszedł
By ugasić ten cudowny żar

różowy między moimi - twoimi
i słabość
oblizując, torturując ze smakiem
by uciec nie do końca
szpilki ocierają dominację
- utrzymuj mnie
w ruchu orgazmu
w nieidealnej nocy
poduszka pachnie
zapachem odcisku papilarnych
wyostrza sex
są wszędzie
jak genetyczna historia

* od-skrzydlenie

Nie powiem Ci, jak się boję
że wyfruniesz mi z ramion za wcześnie
- zanim nauczę Cię latać
że moje dwoje rąk i jedno serce
to zbyt mało, żeby wyrzeźbić w Tobie dobrego człowieka

- że jestem spaloną ziemią czekającą deszczu
i zimą jestem marzącą o wiośnie...

Nie powiem Ci, że mój ból to moje szczęście, że Twoje małe sprawy są dla mnie wielkimi...

Z miłości... Synku
Nie powiem Ci jak często
odwracam głowę, gdy w błękicie nieba szukasz objęć Mamy...

Jest taka miłość
która jak błysk zapałki
potrafi rozświetlić
smutne serce

i zostawia w nim światło
na zawsze.