Zeszyt wiersze użytkownikow., Roztrzepana

Wyprany z uczyć
Wyzbył się życia
Duchem umarł
Śpiewał dla nadziei
Pieść rozpaczy
Najpiękniejszą ze wszystkich melodii
Graną sercem
Sponiewieranym pustką
Rozczarowaniem

W świętości umyta, w naturę odziana.
Zbyt głośnym umysłem tak zatroskana.
Myśląca nadzieją bez złej przeszłości,
W swej linii życia nie ma miłości.
Kradnie uczucia z serc innych ludzi,
Na lepsze chwile markotnie się łudzi.
Jest jak marzenie wciąż do spełnienia.
Beż żadnej skazy, bez mroku cienia.
W wiecznym uśmiechu, na szczęście otwarta
a w samotności nienawiść zawarta.
Minuta - godziną, godzina - wiecznością
Bezwonnie truła się swą wrażliwością.
Wytrzymać nie mogła sama ze sobą
Wewnątrz jej krzyk był tu cichą mową.
Nikt jej nie słyszał...
Nikt nie jej nie pomógł.
A jednak wyszła nie mówiąc nikomu.
Ze sobą samą szła za horyzont
Z uśmiechem na twarzy, z wiosenną bryzą.
Choć wciąż była sama, już kogoś miała.
W swych oczach miłość wielką złapała.

Widzę Cię jakby za mgłą,
przenikasz całą duszę mą.
Chcę Twoim powietrzem oddychać,
chcę by Twoje słowa w końcu było słychać.
Bo mojego wołania nikt nie usłyszy,
rozlewa się ono w głębokiej ciszy.
Mam dość tego okrutnego milczenia,
za sensem mego życia ciągłego gonienia.
Nikogo z was nie rozumiem,
waszego myślenia pojąć nie umiem.
Może czas wreszcie się obudzić,
przestać każdego dnia kłamstwami się łudzić.
Lecz czy takie życie jest jeszcze realne?
Dla mnie to nie jest całkiem normalne.
Nie umiem wyczuć Twoich szczerych chęci,
w głowie od tego już mi się kręci.
Nie wiem czy z tego kiedyś cokolwiek wyjdzie,
iloma jeszcze latami na Ciebie czekać mi przyjdzie.
Latami jakże nieszczęśliwymi,
chyba dlatego,że latami moimi...

Świat wypadł ze szczeliny.
Potoczył się trochę.
Przystanął.
Blisko mnie. Zbyt blisko
jakby. Chciał mnie zabrać
w swoje nieznane.

Wyjąłem linijkę i zmierzyłem odległość.
To już nie było pomiędzy, to już było
w.

Jedna noc
Jedna dobra noc
Jeden błąd

Jak drzewo
Zapuszcza korzenie
Jak drzewo
Wydaje owoce

Słowa
Spadają na białe karty ciszy
Nie krzyczą
Niedojrzałe
Szepczą

Że miłość zakwitła za szybko
Że zdławi ją chłód poranka

Prawda –
Rzucił księżyc cierpko

Ale rankiem
Zobaczyli wszyscy
Źdźbło miłości
Wydało puste nasienie

Owoce spadły
Zapomniane
Ogrodnik odszedł
Został barmanem w nocnym barze

Pewnych rzeczy nie mówi się głośno..
póki słowa nie dorosną,
póki myśli nie dojrzeją.
póki czyny nie spoważnieją..