Zeszyt wiersze , elsanka

on nie
umarł-
nie rzucił
się z okna
nie powiesił
się na
wierzbie

nie strzelił
sobie-
złotego strzału
w lewą rękę

próbował –
i wciąż
próbuje dźwignąć
się z tej
przeklętej
samotności

choć
trwa tak
w tej nędzy
brudzie

oczy-
mu płoną
nadzieją
jutra

choć
wie że
szczęście zdradza-
szczęście

i
życie spala-
życie w
pustce przeklętej

klęknie i klęczeć
będzie w
błagalnym tonie

prosić o
człowieka-
w człowieczeństwie

i
nieraz zapyta się-
czy nie lepiej?
umrzeć z
innymi w
jednym bólu

niż
wśród ludzi
być zbędnym-
jak wyrzut?
sumienia

poetą

Wylecz mnie
z tej miłości do Ciebie,

wylecz moje serce
niepokornie
stęsknione Twego oddechu,

wylecz mnie
bo czuję, że zatracam siebie,

wylecz moją duszę
zachłannie
topiacą się w niespełnionej
czułości grzechu...

albo

zakochaj nas.

Gdy mówisz: jestem,
a masz na myśli: byłem.

Wtedy oddychasz,
ale nie żyjesz.

Gdy się ukrywasz,
a ktoś cię znajduje.

Wtedy wołasz: pomocy,
ale nikt cię nie ratuje.

Gdy siedzisz samotnie
w pustym pokoju.

Wtedy prosisz: przyjdź,
aż usłyszysz: wyjdź.

Gdy wychodzisz tam,
w ciemność tajemną.

Wtedy szepczesz: jest tam ktoś?
ale odpowiada ci echo,
bo w tym świecie
dawno już nie ma
nikogo.

Jesień
ciemne chmury
zasłaniające słońce
ciężko wiszą
nad moją głową
w której toczy się walka
Spadające krople deszczu
ukrywają moje łzy
płynące cicho
po policzku
Pożółkłe liście
przypominają
że w mojej duszy
także rozgościła się
jesień
Dlaczego tak trudno
ujrzeć promień słońca
poczuć ciepło

Usiądę na mokrej trawie
pod łysym drzewem
zamknę oczy
i wzniosę twarz do nieba
Ono jedyne wie
co znaczy jesień

i co z tego że tęskniłam
przecież mogłam

od razu posypać głowę popiołem
kupić bukiet konwalii
i udawać że to od ciebie
zaparzyć dwie małe czarne
i przeczekać dłuższy kwadrans studencki

czasem boję się swoich wierszy
obnażają mnie do reszty

nie nazywaj mnie poetką
nie wiesz
ale dziś poetów pali się żywcem

Dobranoc mój kochany,
Dobranoc aż do jutra,
Chcę przyjść do ciebie nocą,
Niech noc nie będzie nudna...
Będziemy tańczyć znowu,
Aż do utraty tchu...
I tak już każdej nocy.
Nam nie potrzeba snu...

/Joanna/

Śpiewać nie umiem lecz dla Ciebie
ułożę piosenkę o najjaśniejszym niebie.
O dnia przepięknej słodyczy
i nocy cierpkiej goryczy.
O trawiącym mnie codzienności bólu
i o Tobie mój jutra królu.
O tym, że wszystko dla Ciebie,
że z radością oddam Ci nawet siebie.

_____________________________________
Dla wszystkich zakochanych. ;*

Już zaszło słońce polskiego narciarstwa, już orzeł odleciał do wisły,
i chociaż smutek ogarnia Polskę, szczęścia życzymy w życiu rodzinnym
Tak wielu dniom nadawałeś sens, wzbudzając skrajne emocje w Polakach
I chociaż, Adamie, odchodzisz teraz, pamięć o Tobie zostanie na lata
Tak wielką czuliśmy dumę, słuchając mazurka dąbrowskiego
widząc Twój uśmiech, czapkę z głowy, na piersi orła białego.
Czasami się żyło z konkursu na konkurs, wołając całym sercem,
że kochamy, że wspieramy, że jesteś naszym bohaterem.
Zapisując się na kartach polskiej historii, przyjmij od nas skromne "dziękuję"
jako wyraz najważniejszej Victorii.

*
Adamowi. 26 marca, Zakopane. I'll be there. :)

Nie szata zdobi człowieka,
Nie order…

Nie sztuczna łza,
Nie pieniądze…

Nie twarze o stu wyrazach,
Nie ambicji przerost…

Nie skandal,
Nie plotki…

Lecz słowa zalęgłe w sercu…

Dusza na wygnaniu
Jakby w obcym kraju
Nic nie rozumie
Gubi się w tłumie
Miota się bez celu
Wśród twarzy wielu
A każda obca bardziej
Przyjaciół tu nie znajdzie
Przez wszystkich opuszczona
Od ludzi uwolniona
Chociaż smutek czuje
Samotność jej smakuje
Żyje swym złudzeniem
Co jest jej pocieszeniem
Na skrzydłach się unosi
Wolność ją przenosi
Do krain szczęśliwych
W obłokach tkliwych
Gdzie Bóg losem rządzi
I nikt jej krzywdy nie wyrządzi...

Spotkałam dziś Jezusa,ludzie,wierzcie mi.
Siedział z nami przy kuflu w pubie free.
Spytałam:Panie,gdzie twój znak?
A Jezus spojrzał i rzekł tak:
Spytaj tej małolaty,która ćpa,
To jej się zdaje,że odpowiedź zna...

Kwiaty we włosach,
a Ciebie w snach
potargał wiatr
tych ostatnich lat.
Szept mój błagalny
i krzyk echem nachalny,
a Ty nie wracasz długimi dniami,
tylko w moich snach - nocami...
Bez Ciebie nie mogę żyć, umierać,
swego szczęścia z ziemi zbierać.
Wróciłeś, lecz nie tak jak chciałam,
nie tak jak o to nocami błagałam.
Swoją przedstawiasz mi córkę i żonę,
a ja z rozpaczy cała płonę.
Ciebie tylko kochałam,
tylko Ciebie chciałam.
Więc żegnaj świecie
i mej głupiej miłości kwiecie.

______________________________________
Poprawiany wiele razy, ale mam nadzieję, że wreszcie jest w nim trochę składu. :)