Tam na granicy
tych dwóch dziwnych światów
zaczekaj na mnie
przecież nie chcesz iść sama

Ja wiem
wiem...

... okazać się może,
że to nie na mnie miałaś czekać.

Najwyżej...

... pomyślimy nieco
tak jak teraz
staniemy w miejscu
i będziemy żyć

Albo niezgodą zamieszamy
i wtedy każdy
pójdzie w swoją stronę...

choć w jej oczach odbija się tamten maleńki świat
zastygła w pozie zgarbionej brzozy
sny pokaleczone o rozbite serce
i ciszę
co spływa chłodem po policzku
kolejną już wiosnę
przez palce przewraca
paciorki łez
codziennie w nich pęka smutek i śmiech

wciąż nuci kołysanki
wplatając we włosy błękit i biel

Sylwia Pryga

Zobaczyłam cię tamtego razu samotnie
gdy przechodziłeś alejami wspomnień
ustami oblanymi milczeniem całowałeś
uschłe liście obracając je na drugą stronę

siedząc na ławce w szumiącym o tobie parku
zamknęłam oczy pod zasłoną z powiek
gdy wiatr zakrył ostatnim liściem słońce
zadrżało serce starej wierzby i moje.

Na skraju lasu
gdzie pająk snuje
melancholie
stoję samotnie
jak zamyślona brzoza

gałęzie pochylam
płacząc w łąkę
oddycham
na bieli kirem
szumiąc do Boga.

Jak drzewo w skale
Zakorzeń się w mym sercu
Tak głęboko

Aż zimny głaz
Pęknie z miłości

Nie traktuj mnie chłodem
Bo sczernieje
Kwiat mojej miłości
Dopiero co rozwinięty
I liście nadziei opadną
Nie zaznawszy wiosny
W sercu

Wielcy poeci piszą niebanalne
wiersze. Udomawiają słowa
łagodząc ostre krawędzie.

Nadeszła wiosna. Dla niej
warto było przetrwać zimę.

Wielcy poeci docierają do miejsc
w których rozum drętwieje. Oparami
emocji wypełniają każdy wers.

Słońce złotem rozsypalo się
na drodze. Na szczęście.

Wielcy poeci na grzędzie siedząc
ocieplają wizerunek świata. Znikają
w eksplozji dźwięku.

Dzisiaj będzie inaczej. Zdaje się
krzyczeć poeta mniejszy.

Otoczeni gwiezdnym pyłem
połączeni ogniem namiętności
rozkładamy kolejny
oddech na atomy
balansując nad krawędzią
najczulszych miejsc
oblizuję wargi
z wilgotnych szeptów ...

... ❤️

22.04.2021
Malusia_035