Zeszyt wiersze, Gandziorka

Bliskość

Dotykam twarzy twojej
Drżą mi dłonie
Koszula rozpięta spadła na podłogę
Obok sukienki
Prawie dotknęły siebie w jednym czasie
Zamykasz oczy
Świat wiruje
Dłonie błądzą
Otwierając światy doznań
Tabu przekroczone
Ciepło
Bliskość
Dusze mieszają się poznając swoje myśli
Usta drżą
Oddechy przyśpieszone
Rozkosz miesza się z twoim wstydem
Głos zdradza to, co ja chcę usłyszeć
Wręcz krzyk miłości
Ciepło rozchodzące się z siłą wiosennego nurtu rzeki

Władysław Andrzej Bobrzycki

dni uciekają
jakby coraz szybciej
za mgłą oczu
zroszonych łzami
lecz w środku burzy
ciepłym promieniem
ogrzewasz me serce
szczęścia wspomnieniem

Nie, nie tęsknię za Tobą.
Tylko moim dłoniom brakuje ciepła Twoich dłoni.
Nie, nie kocham Cię wcale.
Tylko moje serce potrzebuje Twojej bliskości.

Nie, nie myślę już o Tobie.
Tylko moje myśli gubią się bez Ciebie.
Nie, nie potrzebuje Twojej obecności.
Tylko moje ciało chce znów czuć się bezpiecznie.
Nie, nie płaczę za Tobą.
Tylko moje oczy pragną Twego widoku.

Nie, nie jest mi źle.
Tylko mój uśmiech jest mniej radosny.
Nie, nie chcę byś wrócił.
Tylko moje nogi prowadzą mnie w Twoją stronę.

Otworzyłeś okno na świat
Po co mi to okno?
Kiedy drzwi zamknięte są..

Usta otworzyłeś milczące
Po co mi usta?
Kiedy mówić nie mogą..

Oczy otworzyłeś szeroko
Po co mi oczy ?
Kiedy patrzeć nie pozwalasz..

Różę mi dałeś
Po co mi ona?
Kiedy cierń rani tysiącem ukrytych cierni..

Niebo mi dałeś
Po co mi niebo?
Kiedy gwiazdy blask tracą
Mlecznej Drogi nie oświetlając..

A tęcza? Co z tęczą?

Marzenia mi dałeś
Wiarę mi dałeś
Siebie mi dajesz
Miłość mi dajesz
Serce na dłoni mi dajesz
...

Nie zamykaj tej dłoni

Nie zamykaj..

Potrzebuję jej,przecież wiesz.
Jak bardzo..

Nie zamykaj jej.

Ja nie chcę tak
wiele
tylko Twój oddech wplątany
w moje usta
Ty masz oczy zielone
a ja dłonie
pełne Ciebie

jeszcze szept
zadrży
między niebem
a zboża kłosem

i rzęsy Twoje
we mnie
wtulone

nam
wystarczy

wyjdź
proszę…
zostaw mnie dziś z mą słabością

nie chcę byś smakował
kolejną łzę goryczy
sączącą się z upadłego marzenia

niech cisza
uspokoi
szalejącą duszę

w cieniu
chłodzie rozczarowania
ocalę spojrzenie mglistą mgłą przykryte

I kiedy motyle
szeptem swych skrzydeł
obudzą nadzieję
pozwolę ci wciąż trwać przy mnie…

Miłość buchająca życiem

Błądzisz ustami pieszcząc
Z zamkniętymi oczami
Nie winna pieszczota a ile w niej czułości
Jak dużo pragnień
Głodna miłości takiej zwykłej
Pachnącej spacerem pośród alei pełnych złotych liści
W bez czasie moich ramion
Jesteś mną a ja tobą
Piszę ciebie sobą
Z pragnień namalowaną na płótnie życia
Kocham błękitem
Kolorami jesienni
Całuję z radością na ulicy
Nie wstydząc się wybuchu zwykłych chwil
Prostych gestów
Oddajesz mi tęczę
Spojrzeniem tak drogim sercu
Liście spadają do stóp
Natura odchodzi w sen
A nasza miłość niezmęczona
Wciąż bucha życiem
Co dnia na nowo

Władysław Andrzej Bobrzycki

Pamiętasz? Zanim zobaczyłeś we mnie strach,
lubiłeś patrzyć jak zabawnie wygładzam włosy,
kiedy jakiś uparty kosmyk zanadto uciekał,
śmiesznie się wyginając.

Dziś jak ja zamykasz oczy, powtarzając obietnicę,
że jeszcze wszystko się zdąży ułożyć.

A przecież mówili...

Jesteśmy tylko na chwilę na ziemi.

za oknem ludzie żyją,kochają i umierają..
za oknem plejady gwiazd i szum morskich fal..
choć jesteś tą jedyną..
nie sadze bym cie miał..
za oknem światła miasta..
na ścianie kładą cień..
nie słyszę czy tu jesteś..
choć głośno wołam cie..
wnet ty mi odpowiadasz potokiem ciepłych slow
ze czekasz w lepszych czasach..
tam się spotkamy znów..

Smak ciepłego piwa

Dogasa kilka iskier w ognisku
Płonęło całą noc
Jesteś dla mnie woda i powietrzem
Śpisz teraz gdzieś daleko
Czy powiedziałem tobie wszystko
Szum wiatru
Tylko ja i moje myśli
Pytań roje
Ostatnia iskra właśnie zgasła
Jeszcze łyk piwa z prawie pustej butelki
Jakiś zabłąkany papieros w pogniecionej paczce
Chmury przesłoniły ciemne niebo
Pamiętam jak się śmiałaś
I łzy
Wszystko teraz się zlewa
Śmieszne jak odważnie myślę
A wtedy
Wystarczyło zrobić kilka kroków
Teraz pozostał smak ciepłego piwa

W.A.B

Chyba za bardzo się starałam.
Chyba za bardzo o Nas dbałam.
Chyba to raczej Na pewno.
Lecz nie jestem pewna.
Chyba czas powiedzieć do widzenia.
Nigdy nie chciałam tego mówić. Dowidzenia.
Chyba świat da mi kogoś takiego jak Ty , skoro i odbiera ?
Chyba naprawdę czas powiedzieć : Dowidzenia.
Chyba mamy jeszcze chwilę?
Przecież potrafiliśmy być na chwilę.
Fizycznie razem , a psychicznie osobno.
Chyba z nami koniec , a raczej na pewno.
Chyba nie mogę tego znieść , a raczej na pewno.
Chyba możemy to naprawić ?
Chyba wszystko Ci jedno – na pewno.

Nie powiem Ci, co mi się śni, lecz dobrze mnie posłuchaj.
Nie chowaj się i otwórz drzwi i tutaj mi zaufaj.
Wiesz koniec już tych pustych dni, co smutek w sobie mają,
dusiły Cię, mówiłeś mi, mówiłeś, że Cię znają.
I ludzi tłum, a w tłumie Ty, nie widzę tam uśmiechu,
więc zamień Ty na proste My, zapomnij o oddechu.
Zatrzymaj dni, choć jeden wiesz, niczego już nie pragnę!
Wiem, zrobisz to jeżeli chcesz, Powstanę...lecz upadnę.
Potokiem słów, przejrzysty głos, zapomnij o przeszłości.
Zamknijmy to, tych błędów stos, niech uśmiech w nas zagości.
Tak ciężko jest w deszczowe dni, zły wybór, zła pogoda
lecz ciągle twarz Twa mi się śni, ah!błąd mój, ale szkoda.
Uciekam gdzieś, nie szuka nikt, nikogo [...]