Wiersze

chcemy dotykać nieba
a zapominamy podnosić ramiona

podpierasz głowę
licząc jaskrawe dni

nie patrząc pod słońce
oślepiamy się
własną przeciwnością

szaleństwo orbit księżyca
upaja młodzieńcze usta

czas nieustannie dyktuje nas
a my nie potrafimy znów
stać się takim dzieckiem

przeszłość jest miejscem
którego nie ma na mapie

tam mój przyjaciel żył

polne kwiaty niósł w bukiecie
oddychał dniem tym samym

a dla mnie był ten smutek
tęskny jak nocny ptaków śpiew

i wzruszenie które dławi
tysiącem świateł w oczach

lecz nie wypłakam ich

bo musiałbym zatrutą gorycz
wypić wraz ze łzami

w kałuży uniesienia
deszczowych pocałunków
stajesz mi na stopach

w zamian
moja miłość
depcze ci po piętach

Gdy tak milczysz
Smuci mnie ta cisza
Nie dzielisz się już
swoim zmęczeniem
Nie pozwalasz otrzeć łez
Pozwól mi się nimi zająć
Są przecież dziećmi
Najpiękniejszych oczu
Jakie znam

A tak chciałbym [...]

stygnący kamień
twierdza

kiedy w kwietniu na drzewach
szeleszczą suche liście
a igła w moim kompasie
pokazuje bardziej na południe
gdzie zaskoczył nas deszcz

gaszę światło i patrzę prosto
w nieskończoność
przez dłonie
gdzie czekasz na końcu korytarza

ale zamiast burzy
słyszę tylko
w oddali wykuwane ostrze

moje serce
tani motel

światła obcych domów
ułożyły się w jeden ciepły

a my jak płonące łódki
z niewysłanych słów
pełni jesieni
pośród mokrych poręczy
w objęciach bezradnych liści

z tym samym pierwiastkiem
pyłu meteorytów na dnie [...]

masz takie skrzydła
że ciepło

nie musisz mi mówić
jak latać dopóki jesteś

unosisz bezgranicznie
a ja przy Tobie wciąż za mała
żeby pomieścić Twą wielkość

mam tylko podziw i wdzięczność

*Tacie

gdy zechcesz sierpniowych gwiazd zapytać
czy z nieba widać świt

nim go ziemskie słońce zapali

przez chwilę stań w oknie
pomyśl:

gdzieś tam
są na oścież otwarte domy

i rosa
złotem promieni tkana

a święci noszą światło nad głowami

czekają
lecz obyś późno się zjawił

coraz mniej pamiętam
lecz nadal czuję

że niegdyś słońca zachody
nie były tak smutne

jak dziś

gdy chłód serce mi studzi
nadzieją daremną

bo filar ludzkich pleców
skrzydeł nie dźwignie

i nie podeprą ich kolumny ramion

tylko cień
z ziemi nie podniesiony w niebo

zrośnięty jest ze mną

dobrych ludzi ponosi ten świat
w pierwszej kolejności
nienawiść niesiona przez wiatr

złość nie wypełnia własnej próżni
skoro wyliczono wszelki kwant
na miłość nauki brak

poza człowiekiem
wola istnienia
nie pozostawia nic cenniejszego

nikt już nie chce walczyć
na noże gdy tępe ostrza

bez krwi jak bez emocji
brnący w ślepe zaparte

ile razy trzeba zwątpić
by własne zważyć grzechy

jak długo w nie spoglądać
żeby wydobyć sedno

co musi się jeszcze zdarzyć
byś się wreszcie opiamiętał

mój biedny bracie siostro
obojętny na ludzkie piękno

oczy przetarłam
dotarła
słońcem powitała

przymknęłam ponownie
spod rzęs wejrzenie

zieleni
kwitnie przyroda

ponad ziemię unoszą
barwne kwiaty wiosny

ożyje
pnączem aksamitnych róż
tęczy kolorami będzie mienić

zimo ułóż już do snu
w swoim czasie wróć

Krystyna A.Sz. 21.03.2017r.
*

Nim spowije nas zbyt wczesna noc, 
zalśni w spojrzeniu wołanie, 
oparte o mojej wiosny wzrok, 
o rzęs błysk, o ciszę i w ciszy czekanie.

Zdejmę bez słów biel wszystkich zim, 
topniejących w cierpliwości, 
uwolnię ciepło z chłodu blizn, 
w rozkwit bezbronnej nagości.

Przy nowym początku zatrzymam czas, 
jak wczesna rosa wśród wschodzących traw, 
zatoczę wilgocią kręgów blask, 
puls czule wybudzanych barw.

Zamknę róż, 
pod ramami warg, 
mojej wiosny woń, jej smak, 
i w pąki powiek...

Opadnę lekko, jak wieczorna mgła...

Śpij

Pod rzęs sklepieniem,
pełnym,
troski nocy, drgań chwil.

Tuż obok,

wołań cicho,
w oddechach migotań trwających,
podniebnych dróg, [...]

Przenika przez ciało, delikatnie pieszcząc zmysły.
Płynie dosadnie, uroczo, nieopodal Wisły.
Każdy ułamek słów wypowiedzianych z Twoich ust,
ma w sobie więcej piękna od kwitnących płatków róż.

Nieokiełznany żar rozpętałaś swym językiem.
Upijam się słodkimi dźwiękami, łyk za łykiem.
Tych parę ulotnych chwil zamykam w sejfie pamięci,
w te jesienne dni przywróciłaś do życia chęci...