idę boso
i lekko palcami dotykam
traw mocno zroszonych

o kamień potykam
lecz idę
nie narzekam - choćbym
do krwi nogi zraniła

to twoja i moja
droga
na którą świadomie wkroczyłam

przyjdź do mnie
mieszkam na siódmym piętrze
nieba

przespacerujesz się
po moim księżycu

dłonie
pogłaszczą rude włosy
wilgotne gwiazdy
oczy pełne pragnień

Sylwia Pryga
W Dzień Patrzenia się w Niebo.

Ach serce, serce!
Żałosny głuptasie!
Wierzyłoś w miłość,
a ona jest ptakiem...
Rajskim.
Co w słońce leci ślepa i goła
na moment
piękne skrzydła rozkłada.
A potem...

Ginie w popiołach...

W małej klicie
z wielkiej płyty
przerąbanej siekierą
na dwa pokoje
w łóżku pękniętym jak kra
dryfujemy
ty i ja
zobojętniali na życie
bez wioseł

Rano kawa
wymieszana w pośpiechu
niedopita w biegu

Nagromadziliśmy w sobie
więdnących kwiatów
tyle słonego posmaku
w mokrych ścianach pod zmęczonymi oczami

Kiedyś to łóżko się zapadnie
w rozdartej ziemi
krwią niebo podejdzie
i nic się nie zmieni...

Sznur pereł pod stopami
Widzisz - każda perła, to moja łza
Ból wydobyty z głębi duszy mej
Stoję przed lustrem
Perła po perle, nawlekam nowe dni
Usłane błękitem oczu Twych
Na szyi acani żar pocałunków
Kaskadami namiętności kusi
Nie przeocz perlącej rosami nadziei

Lubię kiedy na mnie patrzysz
- z przyzwyczajenia
i choć ci już nie wierzę
rodzą się we mnie dobre owoce

i choć światła coraz mniej
nie budzą się już demony

bo ta miłość łaskawą jest
otwiera dla mnie swe rzeki
zaprasza i szumi

żegluję więc w zapomnienie
nad twoją głową, wolna

więc zostań na brzegu i patrz, jak lubię

i wybacz, że do szczęścia chcę dopłynąć
sama

w chińskim horoskopie brakuje roku człowieka
i wszyscy ludzcy warunkowo
mają wymówkę że się urodzili
w zwierzęcym układzie
to tłumaczy skłonności do atawizmów
i potrzebę zaznaczania nowego terytorium

niezmiennie najpiękniejsze krajobrazy to
te bez śladów buta

oby Mars się rozgniewał w końcu
nikomu zaproszenia nie wysłano
a już krążą
ziemskie historie o niegościnnych warunkach
i że tubylcy się pochowali
sami a mogli poczekać
ludzie tak uroczyście żegnają zmarłych

obca wina obca
obca bardzo wielka wina

Nie rozmawiamy o miłości
Nasze dusze nie potrzebują słyszeć „kocham”
A jednak za każdym razem umieram i spalam się w pył
Czując twoje skrzyła rozkładane na mym ramieniu

Umiem rozmawiać z tobą bez słów
Tak pięknie można to czynić
Zachować w sercu spojrzenie oczu
I duszy skrawek czuć w swojej dłoni

Każde twe słowo w myślach kreślone
Jak dłutem wyryte na skroni
Nie zginie
A jeśli miałbym kiedyś ogłuchnąć…
Niech spłonę!
I Bóg jeden niech wtedy ochroni...

Wrze jeszcze we mnie młodość
I kipi wszystkim lepkim i gorącym,
Jeszcze mnie niosą fale w czarną nicość,
Jeszcze mogę spojrzeć w oczy słońcu.

Drzemią we mnie czerwone wulkany,
Są we mnie groźne na przestrzał burze,
Wiosną jeszcze jestem pijany,
Spijam obietnice gorących strużek.

Wierzę głupstwom naprawdę,
A prawdom nie dowierzam,
Serce na wskroś mam światu otwarte,
Jest we mnie dusza młodzieńcza i świeża.

Wierzę w człowieka i piękne marzenia,
Chcę świat sobie rzucić do stóp,
Choć brak mi czasem wytchnienia,
Nie zejdę z wyznaczonych dróg.

Niech mnie tylko nie spali tęsknota,
Niech mnie nie zamknie szarość świata,
A będę wiosną, a latem się omotam
I latem przepędzę nadchodzące lata.

Póki Krzyż z Golgoty
wyciąga miłosiernie ramiona
na błędy całego świata
póki obejmuje troskliwie
ludzkie zwątpienia i niepokoje

póty nie upada nadzieja
pod ciężarem kamiennego grobu
i wyrasta jasnozielono
o poranku Wielkiej Nocy

Autor: Małgorzata Orawska

Wiedziałeś, że przybiją Cię do krzyża
i sam podałeś im gwoździe

i tylko Ty wiesz dlaczego
Ty, niepojęty...

noc rzuca monetą
ulatują barwy
wsiąkając w zapach księżycowego kwiatu

jesteś blisko
dalekiego
budzisz by wyszeptać że chcesz
zasnąć
we mnie

niczym zmęczony kamień
czekam
trzymając się niebieskiego światła

daleko w czasie
na który nie natrafiła
żadna z dróg

za drzewa
które się zielenią
za czterolistną
koniczynę
i krzew forsycji
co cieszy oczy
za mlecze które
zakwitły w nocy
za kwiaty białe
i te różowe
co majestem
okryły
drzew korony
za całej wiosny
tak piękną postać
dziękuję Panie

Panie dziękuję
za moje oczy
które to wszystko
mogą zobaczyć

Uciekające myśli o Tobie
Gonią wczorajszy dzień
Brak dotyku Twoich dłoni
Burzy oazę spokoju duszy
W oddali zapach Twój
Zapisany gestem słów
I rozmyty życia sens -
do przeszłości wrócić chcę ...