wiersze

skłamałam, gdy patrzyłam
rosie w oczy

mówiłam jej, że też wytwarzam krople
bez emocji,
tylko nocą

spojrzała zaledwie załzawionym okiem
nic nie mówiąc...

zrozumiała(m)

otwarte
drzwi
zostawmy
imię
Twoje
szepcze
wiatr
posłuchaj
dawnymi
przyjaciółmi
będziemy [...]

to tylko cały twój świat
zamknięty w żelaznej pięści wiatru
pordzewiały

to – pułapka twoich lat
i niewylewanych łez
białych zmierzchów
i czarnych świtów

słyszę jak cały twój świat się kurczy
te zgrzyty i łamanie kręgosłupów
ludzi – ten ból, co przychodzi
nieruchomy

ścisk – twoje słowa utykają w krtani
i tylko bezmiarem twych oczu
dotykam rdzawego serca

bije.

Siadam jak gdyby nic
na opuszczoną ławkę
gdzie z ulgą spoglądam
na puste miejsce obok

Jednocześnie pragnę
wyprostować ramiona
od codziennej pozycji
przypominająca rozpacz

Bez cienia uśmiechu
już nawet nie protestuję
aby jesienne powietrze
potargało sploty włosów...

03.09.2014

Jeszcze nie wiem, czy świat
może stać się dla nas zwyczajnym
jesteśmy jak dwie krople wody zamknięte
w kawałku błękitnego nieba
szukasz dla mnie ratunku
to nie ma znaczenia, gdy potykamy się
o siebie niezdarnie

mijamy się w labiryncie samotni
rozdzieleni czasem nie kilometrami
czekamy na siebie otoczeni obcymi
i tylko ta jedna myśl pozwala żyć
gdzieś tam jesteś i tesknisz jak ja
za ciepłem uczuć

muśnij mnie i pozwól poczuć
powiew twoich rzęs
dotknij mnie swym pięknem
melodią prosto z duszy [...]

Ciężko jest pustkę dźwigać
w sercu
pełnym wspomnień i snów

I chwilę wieczności
nadaremnie
nosić w źrenicach
czarnych jak noc

A oczy zapatrzone w niebo
lśnią coraz ciemniej
obsypane złotem gwiazd

gdzieś tam na horyzoncie uczuć moich
biodra twe wirują w rytmie walca
emanujesz wonią aromatem chłonnym
oczu uniesieniem prosisz mnie do tańca

niewidzialnym szalem otulasz mi ciało
wtuleni błądzimy w rytmach przyzwolenia
jasnym gestem dajesz znak że czas już zacząć
spełniać me odwieczne wieczorne marzenia

jednym tchnieniem myśli wchodzę w świat rozkoszy
zanurzam się cały w chwilach upojenia
w bieli ponad nami w ciepłych nutach walca
spełniamy przyziemne tak ludzkie pragnienia

pragniesz razem ze mną by taniec trwał wiecznie
aby stan ekstazy wchłonął nasze ciała
upojeni seksem nie liczymy razy
bo życie to chwilka za krótka za mała

Ukrywam ból
w cierpkim słowie

fantazja leczy rany
wiatr wieje w różne strony
szasta myślą

przynosisz mi róże
niepotrzebne nikomu

nieprzespaną nocą
niezmiennie ciebie kocham
i nie wiem za co

Słyszę głośne bicie choć jest tak daleko,
widzę jak pompuję krew - mam je pod powieką.
Moje w Twoje dziwnym trafem zostało wplecione
i to pierwsze i to drugie miłośći złaknione.

Mówisz czasem "mięsień" o tym naszym dzwonie,
ja zaś mawiam serce, gdy łzy szczęścia ronię.
Ciepły powiew czuję, mimo chłodnych nocy.
Czy to jest już miłość czy dopiero kroczy?

mroczne sny
w nich spękany portret
jak nekrolog mej duszy
a noc mi gra
bez słów kołysankę
na harfie bez strun
jesteś tajemnicą
zaklętą tylko w mym sercu
nie pytaj
odpowiedzi zapiekłem w cynowej trumnie
by przetrwały [...]

choć chłodem wieje
mam przy sobie nadzieję
dodajesz mi sił

przed oczami rozpościera
łąka kwitnąca kolorami
zebrałeś kwiaty

wręczyłeś ja tulę je
słyszę cichy głos
magiczne słowa dwa

pachnie miłość
a jej woń
wiatr niesie w świat

Krystyna Sz. 01.08.2014r.

Słowo jest najpierw
wymyka się nieposłusznie
niedokończonej myśli
która powstaje
za późno

Wibruje bezustannie
w bezkresie umysłu
rozwrzeszczany relikt
czystego potencjału

Nie sposób powstrzymać
niepokornych bękartów
eksplozji

Ślady mych stóp
zbudowane z czasu
mnożą się w oddali
po wyczuciu odrzucenia

Płaczę
w ogrodach samotny
jak ptak mokry
unieść się nie mogę

- to nie łzy
- deszcz

Jak smutek
nie łzy
smutek tylko