Skąpana w kropach rosy deszczu
Niewinność jest wstydliwa jeszcze
Zapach alkoholu się unosi w powietrzu
Przerażona się miota chcąc być gotowa
Aromatem drażni lampką wina
Dodając odwagi to za mało jeszcze
By z pączka w kwiat rozkwitnąć

aleja

białe oddechy pośród drzew
- zbierają czas
błyskając śmiercią

i znikąd pocieszenia
instrumenty płakałyby z bólu
gdyby mogły czuć

z każdej strony [...]

Budzą się marzenia
we wnętrzach
opustoszałych dworców

Pamiętam jak w Legnicy na mur
oddawali mocz pijacy
i trzeźwi podróżni

W tej toalecie
pracowała kobieta szara
jak ścierka do podłogi [...]

Dla niego się stała
O tym jeszcze nie wiedział(a )
Pragnął jej skrycie
Wszystkie wiersze mieli w zeszycie
Te o miłości także - a jakże
Na marginesie życia ich przeżycia
Czy można marginalizować?
Kiedy wiara nadzieja miłość trwa(ła)
Być może Ta ostatnia uleciała
Ona pisać nie przestała - naiwna
Może ufna - inna - może dziwna
Wyjątkowa - to pewne
A jej wiersze?
Dobry Boże...może ktoś pomoże
Błędy poprawi - sekret Poezji wyjawi
...

14.11.2022
20.20
...
Żeby tylko wiedzieli
Czego od życia chcieli.

Olejna farba
próbowano zamalować nią
nawet sny

Brąz i zieleń
takie modne
można było się nimi cieszyć
ścierając poręcze
spracowanymi rękami
szorując łokciami lamperie

Później wymyślono
wiele farb
różnokolorowych
teraz świat jest jak tęcza
zakrywająca smutek ubogich...

łzy jak perły
dawno już pofrunęły
– do serca
przemieniając się
w uśmiech skąpany
(w dobroci)

dziś dzięki Tobie
– od nowa lśnię

ł a g o d n i e

Jest wyrwą
W drodze mlecznej
Pyłem powiązań
Faz księżyca
Układem sił
Pociągającym masy

Grawituję serdecznie

Za klawiaturą
wszelki strach znika.
Niejeden tchórzliwy osioł
przyjmuje postawę
śmiałego krytyka.

W ciszy głośno słyszy się myśli.
Milcząc najwięcej jest pytań „do”.
Żadnych nie ma odpowiedzi „od”.

Sama na placu boju,nie poddaję się.
Sama z wytworami umysłu.

Walczę do ostatniej kropli krwi.
Do utraty tchu wybucham jak wulkan!
A Ty nie reagujesz, nie zwracasz uwagi.

Wokół głowy krąży znak zapytania.
Jesteś mi tak bardzo daleki i bliski.

Jak igła zapodziana w stogu siana.
Nie stawiaj nad i ostatniej kropki!
Choć cisza Nas ogranicza od siebie.

Na cholerę mi
inna rodzina?!
Nikt nie dzwoni,
ani nie pamięta!

I po co tyle czasu?!
Poświęcanie go na wsi.
Każdy się poważa.
Głowę górą nosi.

Więzy krwi twarde! [...]

🇵🇱🇵🇱🇵🇱🇵🇱

Polskość
w myśleniu
i czuciu

Ona
kapliczki przydrożne
świętych przystanki
znakiem krzyża
z pokłonem mija [...]

jesienny poemat
w żonglerkę
bawię się z rymami
nie nadążam za rytmem
sylab

ciągle wychodzi wiersz
biały

od czasu do czasu
z satyrą mi do twarzy [...]

nie jesteś gwiazdą
ani słońcem
bywasz porankiem
księżyca kochanką
nie jesteś piękna
ani powabna
czasem zadziorna
czasem zabawna
niewidzialna
obecna
jesteś przeszłością
przychodząc o czasie