Chciałabym przynieść ci szczęście
w koszyczku, splecionych rąk.
Chciałabym dźwignąć twe troski
zanim, przegonisz mnie stąd.

A ty mi kłody rzucasz pod nogi
gdy na ratunek chcę spieszyć.
Ty patrzysz na mnie wilkiem
gdy pragnę, ciebie pocieszyć.

Chciałabym byś pereł swych cennych [...]

Nie przeminie o nich mowa,
I nie znikną nam z pamięci
Męczennicy Kresów Wschodnich
Cierpiętnicy niepojęci.

Rozgrzebiemy wszystkie blizny,
Żeby naród nasz pamiętał,
Że Ojczyzny bronić trzeba.
Że ta ziemia - to rzecz święta.

Dzieci nasze nauczymy,
Pokażemy obcym krajom,
Że Polacy - Naród dumny,
Prawdy się nie wyrzekają.

I historia, choć bolesna,
Jątrzy wciąż jak świeża rana,
Opatrunku nie szukamy.
I nie będzie zapomniana.

Tak nam Panie Boże pomóż,
Nie zapomnieć, stać na straży.
Tego co się tam zdarzyło
Niech się więcej nie wydarzy...

Zachodu słońce tli się czerwienią...
Stoisz przy oknie drżąca lękliwie.
Głupi, zazdroszczę wszystkim Twym cieniom
– trwają przy Tobie niesprawiedliwie!

Na parapecie lampka się świeci
– zazdrość tak wielka mnie dziś dopadła,
gdyż tańczą cienie – jak małe dzieci –
na Tobie, w łóżku, na prześcieradłach...

Czy wiele pragnę? Chcę być Twym cieniem:
dzień cały, ciągle, w każdą godzinę,
a gdy przeminiesz śmierci skinieniem
wraz z Tobą wiernie jak cień zaginę...

Szczęście, co go pies napłakał
gdzieś na niechcianej drodze utknęło
i ze złamaną nogą
jak drzewo rozdarte piorunem
w noc ciemną
skomli
pod twoimi drzwiami

otworzysz?

kiedy życie ma w sobie coś z ciszy
śmierć staje się muzyką

nie wsłuchuj się w syreni śpiew
melodia śmierci to rytm bezwiedny
ukołysze utuli uśpi
czujność zmysły zdolność czucia
zdolność uczucia
nie w taki tańczy się takt i śpiewa
nie tak się daje młodości upływać

nie usypiaj
jeszcze krzykniesz lecz nie pawim głosem
i zanucisz naiwną piosenkę sprzed lat
spod znaku wiary

Założyłam dziś piękną sukienkę. W motyle.
Z uniesioną głową
w chmurach
kroczę dumnie z tysiącem skrzydeł na sobie pełna wiary że...
ładnie mi.
Przypadkowi przechodnie uskrzydlają mnie spojrzeniem
a ja?
Mając tyle skrzydel wcale nie grzeszę dobrocią.
Już dawno upadłam.
Od czasu do czasu zakrywam ciało i ...
przyodziewam się w pychę.
A ludzie wierzą w to co widzą
nie co w mojej duszy.
Skrzętnie udaję.
Wiara czyni cuda ...

a ty mnie prowadź

pośród łąk kwiecistych
ogrodów marzeń
mieszanych lasów

zraszaj od stóp aż do skroni

jeśli obejmę cię poezją
uczucia skryję w swojej dłoni
kroplą radości je otoczę
posadzę ziarno myśli
- twojej

i będę śpiewać tylko dla niej
i tylko dla niej myśli
- moje

kolejny wiosenny świt
hojnie rozdaje promienie słońca
rozbudzone ptaki
nucą odę do wstawania
pachnie świeżo skoszona trawa
i bez kusiciel
kręci w nosie frywolne pieszczoty

a mi się marzy mgła nad Bieszczadami
i nogi które zdobędą każdy szczyt

naciągam kołdrę
niech przykryje myśli naiwne

w milczeniu ukryję miłość
dam schronienie słowom
z myśli utkam gobelin

pozbieram kamienie z drogi

potem rzucę się w otchłań
twoich ramion

przepłynę meandrami żył
do serca

zostanę

tatuażem zdobiacym dusze

Bog zapłać
za wszystkie spokojne chwile
w których odnajdywałam
ciepło twoich dłoni

leniwie przestawiałam
wskazówki czasu

upychając jutro
w szczeliny ciszy

wystawiona na pokuszenie

z rumianych chwil jak z jabłek
przy krętych szlakach
układam proste
drogi niemożliwe do przebycia

krążąc małżowiną
złożoną w eliptyczny stożek
wokół masy

twoich słów

W słonym deszczu łez
nie zakwitną kałuże
głód słońca
i bilet wykupiony donikąd

ostatkiem sił
budzisz chwilę
i strącasz jak motyla z kwiatu
niech leci
po miłość

Kształt myśli
i posłaniec nadziei

naczynie
pełne uczuć
głupoty
i mądrości

sztukmistrz
co koi i rani
leczy i zabija

koniec
i początek wszystkiego

rzucane na wiatr
zapada kamieniem w serce

odwieczne
i ulotne

- Slowo

Pozwolić sobie na Ciebie

wy­soko nad ho­ryzon­tem...
niewi­doczny pa­rapet...
ich dwo­je...
zas­tawki ser­ca...
przej­rzyści...
skry­ci dla siebie....
op­ra­wieni w ra­mach bólu...
pro­fil niez­wykłych dusz...
pat­rzą na siebie z da­la... [...]

...W akordzie 3/4 nuty
w roztargnionym brzmieniu
odurzona
przechodzę gdzieś obok
gubię kolejną z nocy
nawet troszkę więcej
spojrzenie
gonię za nieistniejącym cieniem
zamieniam miejsce na setną chwilę wspomnienia
...wyschnięte...przykryte wachlarzem oczy
nikną w akordach strun...w 1/4 perfumerii serca w bazie notatek