(...) kiedy już nie możesz ufać słowom
w każdej literze czujesz zdradę i fałsz
i telefon milczy zawstydzony

bo numeru brak

zaglądasz do myśli
- a tam nad twoją głową
ktoś postawił krzyż

...zrozum, przebacz, odwróć się, idź...

i nie żałuj tych ptaków, które odfrunęły
kilka piór to jeszcze nie miłość...

każdemu przecież Bóg zapisał kogoś
w testamencie...

.................
z uznaniem i podziwem dla Artura ( Voyage )

Czasem słowa są głuche
na nowy kierunek
wtłacza się je do duszy
i żyją własnym życiem
obdartym z kłamstwa
obdartym z grzechu
życie pielęgnuje dostatek
na nim opiera się świat.

Błądząc nocą myślami
Przewijając obraz z Tobą
Miłość pogłębia ciemność
I sny wcale nie pomogą

Na wszelki wypadek
Drzwi za sobą nie zamykam
Może zobaczę w nich postać
Którą chciałbym spotykać

Bez przekonania już czekam
Czy jeszcze coś jest warte
Czy zamknąć to co obecne
Czy jednak wyjąć czystą kartę

Samotni, czasem nieszczęśliwi
W chwili, gdy zostają sami
Miłość nie zaczeka na ich koniec
Nawet za zamkniętymi drzwiami

Tyle jej we mnie
i w koło mnie
porozrzucane myśli
w chaosie słów

dotykam ran
głośnego krzyku
drżącego z bólu serca
[...]

Słowa literom nieznane
Wypowiadam je w ciszy
Bez Ciebie, bez wspólnych dni
Może je kiedyś usłyszysz

I sens czasem ich niewielki
Innym razem są jak głosu liryka
Pustką wypełnione
Zegar samotności w nich monotonnie tyka

Nauczyłem się lubić Twoją nieobecność
Gdy otaczam się bliskości z Tobą myślami
Gdzie widzę jak się uśmiechasz
Przemykając między słowami

Sprzeczności we mnie walczą
O chwili z Tobą mogę tylko marzyć
Jednak to, że Cię choć w ukryciu kocham
Mogło mi się przecież nigdy nie zdarzyć

Tworze prawie doskonały
Mężczyzno, Tytanie, Herosie
W tobie siła tego świata
Mięśnie twoje niczym skały

Przywódco, Władco, Panie
Sprawco wojen, przewrotów
Negocjujesz, paktujesz
Rozejm bądź pokój nastanie

Postęp za twoją przyczyną [...]

w ciemności ubrania
pozostają tuż przy

kosmiczne ciała
rozproszone
po przerwaniu obiegu

wystarczyłoby je złożyć
i odnieść
jedną myślą przed snem

wraz z najmniejszą częścią
twojego świata
w sobie

przepołowić

poznawać ciebie nadal
poprzez sen
jak cud mający swoje stałe miejsce
pośród palców

w zwierciadle naprzeciw którego
w symetrii trwa śmierć

poczuć puls pod dłonią
przyłożoną do drzwi

zamkniętych
na ostatni guzik

Słowa rodzą nadzieje
puszczają pąki
jak drzewa na wiosnę

na linii ust
smakują najszczerzej
w lustrze źrenic
jak w zwierciadle prawdy
kwitną dotykiem...

1.04.2022
Malusia_035

wystarczy wyciągnąć dłonie ku niebu
gdzie słońce za horyzont zachodzi
uwodzicielskie uczucie
opuszkami graniczysz z ciepłem złoto-ognistej czerwieni

jak nie z tej ziemi

Krystyna Anna Szklarczyk 21.07.2016r.
wiersz z własnego tomiku - Chaos zamknięty w strofy

bez miłości się umiera
jak z głodu

lecz ojciec mój
jeszcze nie zdjął po tobie żałoby
i wciąż nosi w sobie
serce naznaczone blizną

światłom gwiazd kazał zgasnąć
bo ta boleść
podobna się stała [...]

Jestem Aniołem

i nawet jeśli nie wierzysz
we mnie człowieku
pamiętaj
że czuwam

i gdy zapłaczesz
pod moimi skrzydłami

będę...

Jest taka miłość
która jak błysk zapałki
potrafi rozświetlić
smutne serce

i zostawia w nim światło
na zawsze.