Żar myśli
zetlony do ostatniego słowa
w popiół milczenia
nie ogrzeje płomieniem nadziei
chłodu samotności
bezgwiezdna cisza
wskaże drogę na oślep
ostatnim iskrom niesionym wiatrem
jakby już tylko ciemność
rozkwitnąć mogła w tobie
bez niej [...]

pod sufitem zaplątana w firance pajęczyna
być może utkana dla szczęścia

W pokoju nadgryzione meble
strojne w serwety ręcznie robione
na porcelanowej zastawie opadły kurz

lecz w całym domu roznosi się aromat
czasów które przeminęły

ze ściany spogląda ojciec i matka [...]

dostrzegłem na wzgórzu
dwie postacie
w jednym umyśle
jedna
jakby prawdziwa
a druga w domyśle

dostrzegłem kurhan przekrwiony
żywopłotów ściętych
i taras fiołkowy
chmur [...]

Wciąż oddalam się, niknę
jak wąska smużka dymu.
Bez śladu po mnie, zniknę
jak pierwszy wiersz bez rymu.

Na próżno będziesz szukać,
odejdę też ze wspomnień.
By serca już nie wzruszać,
nic nie zostanie po mnie.

wiesz, że czekam
na słów twoich naręcza

codziennie świeże
układam w ikebany
i chłonę zapachy

moje myśli
wydeptują nowe ścieżki

malują barwne obrazy
tam my objęci
nie odrywamy cynoberowych ust

a ja wieszam je potem
na mojej ścianie w tryptyki łzawe

12.10.2012

Z każdym dniem
jest mnie coraz mniej

przeciekam między palcami
kroplami deszczu
spływa po mnie
wczorajszy dzień

linie papilarne zacierają
ślady mego istnienia

zmarszczki duszy
odbijają się na twarzy

Gdy spoglądam w górę
-jakże lepiej patrzeć z góry
niewygodna to jest prawda
potępieńcze słyszeć chóry
cudzych myśli pośledzonych
żem ja głupi po raz wtóry

Gdyby jednak spojrzeć w dół...
czy nie lepiej znowu z dołu?
ściszyć blade nieme myśli
zabortować nędzy płodu
spadać, spadać, spadać, spadać
aż się spadnie z tego chłodu

Który to się rodzi w nas
czy jesteśmy w górze, w dole...
jakaż to jest nędzna gra
przy tym pospolitym stole

lubię patrzeć w okna
w których odbija się słońce

nie domykać
szyb w samochodzie
i czuć
jak jazz wylewa się po szybie
na chodniki

lubię
na luźnych zapiskach męża [...]