Zeszyt W moim stylu:), sprajtka

upadam na kolana sypiąc z garści piach
gdzie noc uwiodła cień, życia blask
pewny siebie świat zabrał ciebie, a
kto kochał wie, nie zawsze będzie tak

nic nie zmieni tego, że widzę nas
ty jedna wiesz jak serce skraść
na przekór zdarzeń - w ogniu spraw
odnalazłem sens jeszcze jeden raz

skąd wrażenie, że nasz jest czas
tak wiele mamy dróg, mijamy się
pewny siebie świat prowadzi grę
ten drwiący los, jeszcze nie wie, że

nic nie zmieni tego, że widzę nas
ty jedna wiesz jak serce skraść
na przekór zdarzeń - w ogniu spraw
odnalazłem sens jeszcze jeden raz

gdzie jesteś dziś, nie wiele wiem
daleko stąd Ty, cały świat
stało się już, ogień i żar płonie w nas

Ożeń się, będziesz tego żałował; nie żeń się, będziesz tego także żałował; żeń się lub nie żeń, będziesz i tego i tego żałował, albo się ożenisz, albo nie ożenisz, będziesz żałował tego i tego. Śmiej się z tarapatów życia, będziesz tego żałował; płacz nad nimi, będziesz także tego żałował; śmiej się czy płacz z tarapatów życia, będziesz i tego i tego żałował; albo się będziesz śmiał, albo będziesz płakał, będziesz żałował i tego, i tego. Zawierz dziewczynie, będziesz tego żałował; nie wierz dziewczynie, będziesz tego żałował; wierz czy nie wierz dziewczynie, będziesz i tego i tego żałował. Powieś się, będziesz tego żałował; nie wieszaj się, będziesz tego także żałował; powieś się czy nie powieś, będziesz tego żałował; czy się powiesisz, czy nie powiesisz, będziesz i tego, i tego żałował. Taka jest, panowie, treść mądrości życiowej. Nie tylko w pewnych chwilach spoglądam, jak powiada Spinoza, aeterno modo, ale ja sam stale jestem aeterno modo.

A skoro wiesz i jeśli pamiętasz
Nie każde pytanie odpowiedź wszak ma
To wiedz też pamiętaj cokolwiek się stanie
Nie musisz, bo nie chcesz odpowiedzi znać...

Mali chłopcy lecą na samochody, małe dziewczynki na lalki.
Duzi chłopcy lecą na lalki, duże dziewczynki — na samochody.

Nie zawsze jest dobry...
Sprawuje władzę nad nami, gdy nie dopieszcza i kłuci nas z rzeczywistością.
Na pozór nikomu udaje się w naszą scieżkę życia, która gdy zachwiana zabiera nam lepsze chwile...
Jest jak obszar o zasięgu jestestwa skupiony na czasie niezmierzonym przez człowieka.
Jest jak pole, które gdy orane owoce swe daje.
Dłuży się, ciągnie, nie czeka, ucieka.
Jest jak ogień co płonie, gdy dłonie stykane nad ranem.
Jak kolec co kuje, gdy krzywdzisz się stanem...
I jest nietykalny, nie da się go usłyszeć w tym samym miejscu dwa razy.
Jest okrągły, dokładny, znaczący i składny,
jest zgrabny sam w sobie powabny i ciągły...

I co najważniejsze, zawsze udaje mu się nam uciec...
Poszukiwany jeden zero
Binarny
Niesłuchany
Cały świat

... i ciąglę się wacha
Tak jak wskazówka, tak jak Ona...

Właśnie on
Niejedyny

Moment
(cyk)

Paradoksem życia jest to, że nigdy do końca nie należy do Ciebie
i nigdy nie jest nikogo więcej jak tylko Twoje.