Pewna plastikowa dziewczynka wyobraziła sobie swój plastikowy świat.
Powietrze z plastiku, ludzie, myśli i uczucia. Pewnego dnia, gdy słońce mocniej świeciło, świat dziewczynki się rozpłynął. Razem z nim jej poglądy, jej życie. Kiedy była już u progu śmierci, ktoś jej powiedział: "Sztuczne rzeczy i pragnienia nie dadzą ci pełni szczęścia. Plastikowy styl narzucony przez innych nie da ci prawdziwego życia, tylko doprowadzi do zagłady."