Zeszyt Urokliwe ..., Zoeni

z czułością dotknę
ust
wiatrem schłodzonych

ucałuję z lubością
miejsca
z pragnień stworzone

niczym talizman
zachowam
wspomnienia pieszczoty

I znów kolejny raz odłożyłem marzenia na zakurzoną półkę mając nadzieję że kiedyś po nie sięgnę….

Słucham Twojej ulubionej piosenki, która z tego powodu jest również moją i tak cholernie tęsknię...

Wypaliłam się, to koniec...
Nic więcej nie mogę dać od siebie, mogę jedynie milczeć, a ty będziesz musiał nauczyć się rozumieć mnie bez słów.

nie martw się
ani tak nie myśl
jesteś mój
te wspólne lata
ja i ty
nie pozwolę sobie płakać
chcę uśmiechać się
i ty też się ciesz
bo wiesz
nasze uczucia
nie da się zmierzyć
są listą wspólnych przeżyć
tych dobrych
tych złych
zwyciężyliśmy
razem
ja i ty

Krystyna Sz. 09.08.2013r.

Witaj moja znana mi nieznajoma. Napisz proszę, co tam u Ciebie słychać?

Wybacz, że tak dawno już do Ciebie nie pisałem, lecz się troszkę Ciebie bałem.
Zastanawiasz się pewnie, dlaczego?
Ponieważ troszkę moja znana mi nieznajomo, nie poznaje Twej osoby troszkę, troszkę się zmieniła, kto to wie może i dobrze.
Nie miej mi tego za złe, lecz nieprzewidziane są ludzkie zachowania, gdy strach nimi włada. Wróćmy do mego pytania z poprzedniego listu, więc mówisz, że to Twój mąż. No patrz nie spodziewałbym się myślałbym bardziej, że znajomy, albo brat, czy „coś” podobnego. To jak wam się powodzi, macie dzieci? To dobrze, że sobie to wyjaśniliśmy. Ja niedługo jadę na kilka dni do miejsca bardzo ważnego dla Nas i nie tylko [...]

Schowaj mnie, tato
W dłoniach

I przed światem
Złym mnie ukryj

W twardym spojrzeniu
Mnie kochaj

I w miękkości
Ścieraj mi łzy

I tato, proszę
Nie mówmy czasem nic

Po prostu otul mnie
ciepłem

I małą znowu pozwól być

* Dla Ciebie w Dniu Ojca

Jestem facetem oddającym krew, motocyklistą, dawcą szpiku kostnego i narządów, zadeklarowanym ateistą w katolickiej rodzinie, nie boję się lekarzy w tym dentystów... Jednak kiedy chcę podejść i poprosić o numer kobietę w której się podkochuję, staję się chłopcem stojącym w środku ciemnego lasu naprzeciw wygłodniałego wilka... Potrafię nieruchomo patrzeć się w te piękne oczy lub odwrócić się i uciec z krzykiem.