Zeszyt Ulubione 2, Alessandra1666

Wszystko kiedyś się kończy.
Tylko wspomnienia zostaną na zawsze, wyblakną, przestaną być tak wyraziste ale zostaną do późnej starości. Byśmy mogli dzielić się nimi z innymi.

Poznajemy nowych ludzi i nawet nie zdajemy sobie sprawy z tego, że właśnie Ci ludzie za dzień, tydzień lub rok mogą stać się naszymi najlepszymi przyjaciółmi. Naszą cząstką życia.

Myślała i tęskniła o nim, a kiedy z nienacka napisał zawalił jej świat, a najgorsze że już nawet nie miała nadziei że może się odezwać..

Ona po prostu pragnęła miłości, chciała być szczęśliwa, lecz on jej nie zrozumiał...

* z emocji.

Największy żal mam do ciebie o to, że kiedy wiedziałeś że zakochałam się w tobie. Nic mi nie powiedziałeś, nie powiedziałeś że nic do mnie nie czujesz.... A dawałeś mi nadzieje..Te wszystkie twoje czyny coś znaczyły.. A później okazały się fałszywe..

-Skoro go tak bardzo kochała, kocha nadal, to dlaczego odeszła?
-dlatego, że jego obojętność ja zabijała.

Wkradając się w Twoje myśli sprawiłam, że czujesz mnie nawet gdy nie ma mnie obok, otulasz się podmuchem wiatru myśląc, że to moja dłoń, która delikatnie gładzi Cię po policzku ...

* pragnę Ci oddać to co we mnie najlepsze.

Niby tak idealnie sobie z tym radziła, siłę wielką miała, ale tak naprawdę nie było dnia, żeby na Niego nie czekała...