Zeszyt ULUBIONE, NancyAnna

Żegnaj

Epitafium dla pobytu, za którym nie ma już miejsca na postscriptum.

Bo widzisz, kiedy już będę mogła oddychać, to trzeba będzie żyć, a ja tak bardzo boję się życia.

Rób co chcesz
mów co chcesz
O mnie
o sobie
o nas
o kimkolwiek
chcesz
nie chcesz
nie interesuje mnie to
wykreśliłeś mnie ze swojego życia
ot tak
po prostu
nienawidzę Cię
ale wciąż Cię pamiętam
choć nie chcę
i wiem
że gdy przyjdzie dzień
w którym zechcesz mojej obecności
roześmieję się
i powiem "nie, nie ma mnie
ani teraz ani nigdy"
będzie bolało...

Nie traktuj tego jako listu. To raczej spis na kartce rzeczy ulubionych, przekazany w Twoje ręce jako wieczny dowód mojego istnienia. Nie musisz już nigdy do niego wracać, możesz spalić go w kominku, sprawiając, że pochłoną go płomienie...
Najdroższy, to nawet nie jest dla Ciebie. To chyba bardziej dla mnie samej, by wiedziała, że nie jestem z kamienia, że czuję, że myślę, że moje emocje nie są wyuczonymi odruchami, lecz cechami nabytymi na wskutek przeżyć i własnego postrzegania świata.
To moja lista, przeznaczona dla Twoich oczu, bym miała pewność, że ja sama dla siebie nie jestem urojeniem.
Najdroższy... Czy w rzeczywistości jesteś mi tak drogi? Czy to jedynie ułuda, uczucie szyte grubymi nićmi strachu przed samotnością? Czy ja Cię kocham [...]

W momencie kiedy wszystko już się układa i z dnia na dzień jest coraz lepiej to prawdopodobnie zwykła podpucha losu... Zrobił Ci nadzieję na lepsze jutro i jedną chwilą zrujnował wszystko co tylko mógł. Chyba nie warto w nic wierzyć. Bynajmniej nie warto cieszyć się zbyt wcześnie z tego co pozornie wydaje się wspaniałe, a nowe życie nie zawsze wiąże się z życiem łatwiejszym.