Jeśli się rzeczywiście kogoś kocha, nie pragnie się go zranić.

Przypuszczalnie kiedy się zastanowię, co chcę powiedzieć, ty wymyślisz, co chcesz usłyszeć.

Miłość cierpliwa jest, łaskawa jest. Miłość nie zazdrości, nie szuka poklasku, nie unosi się pychą; nie jest bezwstydna, nie szuka swego, nie unosi się gniewem, nie pamięta złego; nie cieszy się z niesprawiedliwości, lecz współweseli się z prawdą.

Kołysze ją do snu i kłamiąc jej rzeczywistością w rzeczywistości ją upośledza.

Poloniusz: Cóż czytasz, mości książę?
Hamlet: Słowa, słowa, słowa.

Miłość to żar co w oku szczęśliwego płonie, morze łez w którym nieszcześliwy tonie.

Zbyt ona piękna, zbyt mądra zarazem,
zbyt mądrze piękna, stąd istnym jest głazem.