Zeszyt ulubione, iluzja

Nie uwierzę już nigdy w miłość.
nie zaufam czułych wierszy słowom.
To, co kiedyś tak piękne było,
rozpłynęło się, jak mgła nad wodą.

Zamiast ciepła samotność dostałam.
Zamiast serca- chłodne milczenie.
Najpierw miłość życie mi dała,
by je zabrać jednym skinieniem...

Utraciłam ziemię pod stopami
i stanęłam na krawędzi mroku.
Nie można wciąż żyć marzeniami,
choć serce rwie się do obłoków.

Ktoś zatarł ślady naszych ścieżek.
Zostawił tylko łez bez liku...
Nigdy już w miłość nie uwierzę.
Lecz ciągle pragnę jej dotyku...

To dziwne.
W matematyce dwa minusy dają plus,
nie nie zamierzam, oznacza zamierzam,
szklanka może być do połowy pełna i do połowy pusta,
trzy zakręty w prawo, dają zakręt w lewo,
głusi słyszą czasami więcej niż pełnosprawni ludzie,
grosik dla jednych jest niczym, a dla innych może oznaczać wszystko,
gdy mówimy kocham, ludzie odchodzą...
Więc, czy wrócą, gdy powiem nienawidzę?

Widziałam jej szklane łzy..
Czułam jej drżące ręce..
Słyszałam łamiący się głos i słowa: ' Proszę nie wyjeżdżaj '..
Pamiętam moment, w którym musiałam odwrócić się i odejść.
Przeszywający ból i kolejna klęska.
To przyjaźń, która wygrywa nawet z największą miłością..

W fotel z myśli z obiciem z uśmiechów wtula się szukając magii spojrzeń zamkniętych w ich muzyce.
____
Tylko tamte wspomnienia coraz częściej powodują poczucie ciepła i bezpieczeństwa. Które wreszcie odnajduje.

Gotów dla niej zginąć, a ona tylko milczy....

AiRlords